ΑΓΧΟΣ! Τί θα κάνουμε με αυτό;

ΑΓΧΟΣ! Τί θα κάνουμε με αυτό; Άγχος, άγχος, άγχος!!! τρέξιμο.... τρέχουμε να προλάβουμε! και αφήνουμε τη ζωή να μας προσπερνά! έχουμε καταλειφθεί απο αμόκ! σκέψεις... η δόση της τραπεζας, το νοικι, το ρεύμα, το φροντιστήριο των παιδιών! να παρει η οργή ειναι και οι διακοπες! μολυβι και χαρτί! 200 ευρώ εδω, 300 εκει.... δεν φτανουν!και ξανα νεος προϋπολογισμός! ψαλίδι εδω, ψαλίδι εκει... δεν μου χρειάζεται πια η κρεμα νυχτός... και σε σένα αγαπη μου δε χρειάζεται η λοσιον μετα το ξύρισμα!!! έχεις δέρμα μωρού και εγω θέλω έναν άντρα δίπλα μου!!! ( δικαιολογίες)  ψαλίδι και στο μαλακτικό... ας ειναι διαολε και λίγο σκληρά τα ρουχα μας ... άλλωστε ώς γνωστόν... τα μεταξωτά βρακια είναι για μεταξους κ.....

Και σηκώνεσαι, Δευτέρα πρωί, ξανά στο μυστρι και στο πιλοφόρι.... δεν έχεις διάθεση... στο δρόμο βλέπεις ό,τι τρελα μπορεις να φανταστεις... οι άνθρωποι τρεχουν, τρεχουν... διακινδυνεύοντας τη δική τους ζωή μα και τη δική σου!!! μια ανελεητη κουρσα ταχύτητας... ποιος ο νικητής και ποιος ο χαμένος!!! Φτάνεις στη δουλεια και δεν έχεις διάθεση να κάνεις τίποτα! κάθεσαι σαν χανος και την κοιτας! και αναρωτιεσαι.....

Τι νόημα έχει να δουλευω; τι και αν κοπιασω περισσότερο; ό,τι και να κάνω δε φτάνουν!!! κανεις δεν είναι ικανοποιημένος!! ουτε η γυναικα- άντρας, ουτε τα παιδιά!! έχω και τη μαμα να μου γκρινιαζει: με ξέχασες παιδί μου!!! 

Και μοιαζεις με χύτρα ταχύτητος!! μέσα σου βράζεις! πιεση εδω, πιεση εκει!!! που θα μας βγάλει άραγε;!!! Να μη μιλήσω για τα μουτρα που έχεις όταν γυρνάς στο σπιτι! να μη μιλησω για την γκρινια του αλλου!!! μα γιατί νομίζουν ότι εσύ περνάς καλα; γιατί νομίζουν ότι μόνο οι άλλοι πιέζονται; και εκει αρχίζει ο πολεμος!!! 

" Εσύ φταις για όλα"

" Είσαι άχρηστος, ουτε ένα ταξίδι στο Παρίσι δεν ήσουν άξιος να μου προσφέρεις"

" και εγω που χαραμισα τα καλυτερα χρονια της ζωής μου μαζί σου"

Οικονομική κρίση; παρακμή; ή κάτι ακόμα πιο βαθύ; μήπως έχουν κρίση οι ανθρωπινες σχεσεις; μήπως φταιει το άγχος; μήπως τελικά έχουμε φορτωθει περισσότερα απο όσα μπορει να αντεξει η κακομοίρα η πλατουλα μας;

Οικονομική κρίση.... κάποιους θα ενώσει και κάποιους θα διαλυσει....

Αγχος! Αϋπνίες... σπασμένα νευρα.... κάποια πρησμένα μάτια απο το κλάμα.... πιεση και παλι πιεση!

Ζηλεύω τους παλιους.... ήταν φτωχοι όλοι τους!!! όλα τα παιδιά ήταν ξυπολιτα! κανένα δε φορουσε Nike ή adidas!  και όλα ήταν πεινασμένα και χαμογελαστα!!! 

¨ΑΓΧΟΣ!!! κυριευτήκαμε απο αυτο, και άρχισαν τα προβληματα υγειας! κάτι πονοι στο στομάχι, κάτι ταχυκαρδίες... κάτι ημικρανίες!!! τι θα κάνουμε; μήνας μπαινει, μήνας βγαινει και εμεις καταντήσαμε θεατές της ίδιας μας της ζωής!!! πολλοι απο μας έχουμε χάσει την αισθηση του χρόνου, να 'ναι καλα οι λογαριασμοι που μας θυμίζουν ποσο του μήνα έχουμε!!! και λοιπον ποιο το νόημα; 

Αν ρωτήσεις έναν ετοιμοθανατο θα σου πει ότι θα ήθελε πεντε λεπτά ακόμα ζωής!!! ή να ξαναρχίσει απο την αρχή και το λέει... εκ των υστερων... θα τα έκανε όλα διαφορετικά.!!! 

Εμεις τι κάνουμε; αφηνουμε τη ζωή να φεύγει σαν νερό μέσα απο τα δάχτυλά μας... θα φτασουμε στα ογδοντα ( αν τα καταφερουμε ποτε) και τι θα μας μεινει; ΑΓΧΟΣ!!! μια ζωή στο τρεξιμο γιατί; για να μην λειψει τιποτα στα παιδια μας... σε μας.... μην μας περασει η γειτονισα για φτωχους!!! όλα για το θεαθειναι!!! 

Ας ξυπνησουμε!!! η ζωή είναι μικρή μα και όμορφη.... ας αφεθουμε στο ρεύμα της και ας μας παει όπου θελει αυτή!!! Αρκεί να φτασουμε στο τελος της ζωής μας και να πουμε:

Ναι έζησα μια ομορφη ζωή! έκανα πολλα όνειρα, άλλα τα υλοποιησα και άλλα τα άφησα στην άκρη γιατι δεν μπορεσα.... δεν πειραζει... αγαπησα, αγαπηθηκα, ερωτευτηκα.... ταξίδεψα.... σπουδασα.... ο καθεις με τα ονειρα του!!!

Ναι ρε ζωή δεν θα μου ξεφύγεις!!! θα σε αρπαξω απο τα μαλλια και θα σε κάνω δική μου ειτε το θες είτε οχι!!! Εγω θα ζήσω!!!!