"Ένα ζευγάρι περπατά αγκαλιασμένο κάτω απο μια ομπρελα.... η βροχή πεφτει..... και οι βροντες αναδεικνύουν την υπεροχή του ουρανου! δυο χερια κρατουν σφιχτα την ιδια ομπρελα... κανεις δεν μιλά... αφήνουν μόνο τις σταγόνες να παραγουν τη δική τους ιδιομορφη μουσική και οι δυο τους αγκαλιασμένοι περπατούν στο ρυθμό της σαν δυο επαγγελματίες χορευτες!!! Εκείνος την κρατά απο τους ώμους.... εκείνη νιωθει σαν μικρό παιδί .... προστατευμένη και συνάμα τόσο δυνατή!! έτοιμη να κατακτήσει τον κόσμο!! αρκεί εκείνος να της κρατά το χέρι!!! "
Πόση δύναμη άραγε έχει ένα αγγιγμα; τι μηνύματα στέλνει το σφίξιμο των χεριών; τι μπορει να σε κάνει να νιώσεις ένα σφιξιμο στο χέρι; το μπλεξιμο των δαχτύλων;
"Εκείνος.... της πιανει απαλα το χέρι..... το χαϊδευει.... είμαι εδω της λέει!! κοιτα με! είμαι εδω!!!
Εκείνη ... πιανει το χέρι του και το σφίγγει... και εγω είμαι εδω και σε ακουω ... σε νιώθω!!!
Εκείνος μπλεκει τα δάχτυλά του στα δικά της... τα σφιγγει.... σαγαπω της λέει.... ό,τι και αν συμβεί θα το περάσουμε μαζί!!! άλλο ένα σφίξιμο.... σευχαριστώ που ομορφαίνεις τη ζωή μου!!!
Τα χέρια έπιασαν την κουβέντα.... δίνουν και παιρνουν τα μηνύματα.... ο κόσμος πλημμυρίζει συναισθήματα κι όμως δεν ακούγεται τίποτα!!!!"
Σας μοιαζει το παραπανω με αποσπασμα απο κάποιο άρλεκιν; ποσοι απο μας έχουμε ζήσει μια παρομοια κατάσταση; ειναι κάτι ουτοπικο ή μπορει να γίνει πραγματικότητα; ποσο δύσκολο είναι άραγε να σωπάσουμε και να προσπαθήσουμε να ακουσουμε την καρδιά του άλλου; το σώμα του;
Τα λεκτικά μηνύματα που στέλνουμε στους άλλους ακόμα και στον άνθρωπό μας, πολλες φορές παραμορφώνονται... λογοκρίνονται απο τη λογική μας.... άλλα θελουμε να πουμε και τελικά άλλα λέμε! μπαινει ο εγωισμός στη μέση.... κάποιες φορες για να μη δείξουμε ότι πονάμε... κάποιες άλλες θελουμε να δείξουμε ποσο δυνατοι είμαστε!!! άλλες παλι.... θελουμε να πονέσουμε τον άλλον γιατί μας πονεσε και αυτος λίγο πριν! και έτσι χάνεται η ουσια... χάνεται η αλήθεια.... όποια και αν είναι αυτή!
και συνεχίζουμε με το παραλίγον άρλεκιν....
" Εκείνη σκέφτεται:
βαρεθηκα να διεκδικώ.... βαρεθηκα να ζητάω τα αυτονόητα.... δεν έχω αξία εγω; γιατί δεν με αγκαλιάζει παντα όπως τώρα; γιατί όταν πονάω δεν το καταλαβαίνει; γιατί όταν τον έχω αναγκη δεν το καταλαβαίνει; βαρεθηκα να το παιζω τιγρης!!! κουραστηκα! δεν ειμαι τίγρης, αλλα άνθρωπος και ναι είμαι γυναικα και ειμαι κάποιες φορές αδύναμη! ναι, γαμώτο! ναι σε έχω αναγκη!! μην περιμένεις να στο πω... είμαι εγωίστρια και το ξέρεις! δε μου φτανει που πληρωνεις το νοικι, δε μου φτανουν τα δωρα σου, δε θελω τα λεφτα σου!!! σε θελω δίπλα μου συνοδοιπορο στη ζωή μου!!! στη χαρα και στη λυπη! ενωμένοι σε μία γροθια! ναι θελω να τρως τις γκρίνιες μου και εγω τις αναποδιές σου!!! δεν θελω να ειμαι πια μόνη ακόμα και όταν ειμαστε μαζί...θελω να με νιωθεις! θελω να με κοιτας στα μάτια και να καταλαβαινεις τί έχω μέσα μου! με ακους; πες μου..... μ' ακους;
Εκείνος σκέφτεται:
παλι κάτι έχει! παλι κάτι τη βασανίζει.... δεν μου ανοιγεται και απο μένα τι περιμένει; πως διαολο να καταλάβω τι νιωθει, τί θελει, τί έχει αναγκη; να , τώρα μου σφίγγει το χέρι... το χερι της τρεμει.... αυτο δείχνει αδυναμία... να παρει η οργή!!! γυναικες!!! μίλα γαμωτο μίλα!!!! τί άλλο να κάνω; όσο μπορω τη βοηθάω... είναι και οι καιροι δύσκολοι.... πρεπει να πληρωσω το ρεύμα αύριο να μην το ξεχασω.... γμτ το σώμα της τρεμει.... να δεις που θα βαλει τα κλαματα!! αλλα όχι... παλι θα ισχυριστεί ότι κάτι μπηκε στο μάτι της!!! σιγα μην παραδεχτει ότι με έχει αναγκη!! εντάξει και εγω δε θελω καμια γυναικουλα δίπλα μου... να μου κλαψουρίζει συνέχεια... αλλα και αυτο πια κατανταει αηδία!!! ανοιξε κορίτσι μου την πορτα της καρδιάς σου.... μη στηνεις φραχτες.... μην κλειδωνεσαι στο κάστρο σου πριγκιπέσα μου... ανοιξε μου να μπω!!!¨
Αλήθεια πιστεύετε ότι αυτοι οι δυο θα μπορεσουν ποτε να συνεννοηθουν; γιατί άραγε η επικοινωνία στις ανθρώπινες σχέσεις έγινε τόσο δύσκολη; η τεχνολογία της επικοινωνίας προχωρά με καλπαζοντα ρυθμό αλλα οι άνθρωποι δεν επικοινωνουν πια!!! όχι ουσιαστικά τουλάχιστον! τί φταιει;
Ο φόβος!!!! ο φόβος της απορριψης...; ο φοβος μην ακουσω το ¨στα έλεγα εγω; ¨ , ο φοβος του μήπως ο άλλος δεν καταλάβει τι θέλω να του πω; ο φόβος μη πω κάτι λάθος.... μην παρεξηγηθω.... ο φοβος του να δειξω ότι ειμαι αδύναμος και με ποδοπατήσει ο άλλος;
Δεν ξερω τι σκέφτεστε εσεις.... εγω παντως φοβαμαι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου