Ο ρόλος του πατέρα στη ζωή του παιδιού

Η λέξη πατέρας, μπαμπάς γεμίζει το νου μας με διάφορα συναισθήματα! Κάποιο από αυτά σίγουρα είναι η αγάπη…. μετά ο σεβασμός!! τρίτο  ίσως η ασφάλεια!!

Επικρατεί η άποψη, κατά τη γνώμη μου λανθασμένα, ότι η φροντίδα των παιδιών ανήκει κατά κύριο λόγο στη μητέρα. Ότι τα παιδιά είναι περισσότερο δεμένα μαζί της, ότι την έχουν περισσότερο ανάγκη και ότι πρέπει να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί της!

Κατά την άποψη των παιδοψυχολόγων, την οποία και εγώ συμμερίζομαι, ο ρόλος του πατέρα στη ζωή του παιδιού του είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας! Ο πατέρας δημιουργεί στο παιδί του την αίσθηση της ασφάλειας, της σταθερότητας…. της σιγουριάς: Ότι και αύριο όλα το ίδιο θα είναι! Ένα συναίσθημα που έχουν απόλυτη ανάγκη τα παιδιά! Ο πατέρας είναι αυτός που συνήθως επιβάλλει με την παρουσία του την τάξη στο σπίτι! Είναι γνωστές σε όλους μας οι φράσεις: «θα έρθει ο μπαμπάς και θα δεις τι θα γίνει!!» ή « αν το πω στον μπαμπά σου….» ή « να πάρεις άδεια από τον μπαμπά»……………………

Ο πατέρας, έχει περάσει στην ψυχολογία μας ως ο αρχηγός της οικογένειας…. Το μεγάλο αφεντικό!! Σε αυτόν ανήκει η τελευταία λέξη…. αυτός θα αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι!!! Και όλα τα μέλη της οικογένειας θα σεβαστούν αυτήν την απόφαση!!

Στο μυαλό των κοριτσιών ο πατέρας ισοδυναμεί με κάτι το τεράστιο…. Με κάτι το άφθαρτο! Άλλα τον παρομοιάζουν με βράχο και άλλα με λιοντάρι! Η αδυναμία που έχουν τα κορίτσια στον πατέρα είναι γνωστή σε όλους μας…… με το νάζι τους σχεδόν πάντα καταφέρνουν να πάρουν ό,τι ζητήσουν από αυτόν! Κάτι που δεν περνάει στη σχέση τους με τη μητέρα λόγω τoυ ίδιου φύλου.

Στο μυαλό των αγοριών ο πατέρας είναι το πρότυπο! Τα περισσότερα αγόρια στην παιδική ηλικία θέλουν να μοιάσουν τον πατέρα τους, να ακολουθήσουν το επάγγελμά του και περηφανεύονται για κάθε επιτυχία του!! Για αυτά είναι το ίνδαλμά τους!! Κάτι σαν τον σουπερμαν!!!

Σύμφωνα πάντα με τη γνώμη των παιδοψυχολόγων, η καλή ή η κακή σχέση του παιδιού με τον πατέρα του έχει άμεσο αντίκτυπο και στην ψυχολογία του αλλά και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του! Επίσης, λένε, ότι είναι προτιμότερη μια κακή σχέση παρά μια ανύπαρκτη!!!

Όταν ο πατέρας λείπει από την φροντίδα των παιδιών… είτε γιατί δεν ζει μαζί τους, είτε γιατί λείπει λόγω εργασίας από το σπίτι, είτε γιατί λόγω χαρακτήρα δεν ασχολείται…. Αυτή η απουσία του, αφήνει ένα κενό στα παιδιά… ένα κενό που πρέπει να αναπληρωθεί από τη μητέρα! Όσο όμως και αν προσπαθεί η τελευταία…. Το κενό παραμένει!

Αυτή η απουσία…. Στέλνει ένα μήνυμα στο παιδί: δεν αξίζεις το χρόνο μου και την προσοχή μου! Σκεφτείτε πόσο τραυματικό μπορεί να είναι αυτό για ένα παιδί και τι συνέπειες μπορεί να έχει στην ψυχολογία του! Αν και τα παιδιά κάνουν τα πάντα προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή σου, όταν δεν το πετυχαίνουν μαζεύονται και μελαγχολούν! Κλείνονται στον εαυτό τους, γίνονται αντικοινωνικά και κάποια άλλα ίσως και επιθετικά!!!

Πίσω από κάθε κίνηση ενός παιδιού κρύβεται ένα μήνυμα!!! Τις περισσότερες φορές μας φωνάζουν: « μαμά, μπαμπά …. Κοιτάξτε με!!! Είμαι και εγώ εδώ!»

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε όλοι ότι η παρουσία και των δύο γονιών είναι εντελώς απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη  του παιδιού! Όσο σημαντική είναι η παρουσία και η φροντίδα της μητέρας, είναι και αυτή του πατέρα! Ο πατέρας, αν θέλει το παιδί του να έχει μια υγιή ψυχολογία θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο για αυτό, θα πρέπει να δείχνει έμπρακτα την αγάπη του…. είτε παίζοντας μαζί του, είτε νουθετώντας το, είτε συζητώντας, είτε χαϊδεύοντάς το…… ανάλογα με την ηλικία του παιδιού!

Κάθε στιγμή που περνάμε με τα παιδιά μας είναι μοναδική! Τα χρόνια δε γυρίζουν πίσω! Και να μην ξεχνάμε ότι: τα παιδιά είναι οι πιο αυστηροί κριτές!!!!