Άνθρωποι με ειδικές ανάγκες ή με ειδικές ικανότητες;

Η παραολυμπιάδα ρίχνει σήμερα την αυλαία της! Ελάχιστοι απο εμάς αφιερώσαμε λίγο απο το χρόνο μας για να δούμε και να θαυμάσουμε τους αθλητές με ειδικές ανάγκες! Είναι όντως αθλητές με ειδικές ανάγκες ή είναι άνθρωποι με ειδικές ικανότητες;

Καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους καθισμένους σε καροτσάκια, ανθρώπους που έχουν κινητικά ή αλλα προβλήματα.... σταματούμε το βήμα μας... τους κοιτάμε με οίκτο.... και ίσως κάποιοι απο εμάς... να θυμούνται για λίγα δευτερόλεπτα ποσο τυχεροι είναι!!! μόνο για λίγα δευτερόλεπτα....

Αυτοί οι άνθρωποι δεν χρειάζονται τον οίκτο μας.... είμαστε απαράδεκτοι όταν τους κοιτάμε με αυτό το υποκριτικό βλέμμα.... και λέω υποκριτικό, γιατί τα αμέσως προηγούμενα ή τα επόμενα λεπτά.... παρκάρουμε στη διάβασή τους!!! Δεν τους αφήνουμε λοιπον, να κάνουν το στοιχειώδες.... να κινηθούν!!! Δεν χρειάζονται, επομένως, τον οίκτο μας, αλλά τον σεβασμό μας!!!

Θα το προχωρήσω ακόμα περισσότερο και θα πω ότι .... δεν είναι μόνο άξιοι σεβασμού .... είναι άξιοι θαυμασμού!!! δεν μιλώ μόνο για τους αθλητές, μιλώ για όλους τους ανθρώπους... που η μοίρα τους στέρησε αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα!!! αυτο και μόνο μας δείχνει το ποσο αχαριστοι είμαστε!!! ποσο αχάριστοι και ποσο αδύναμοι είμαστε μπροστά στο μεγαλείο τους!! Εμείς, που λυγίζουμε με την πρώτη αναποδιά.... με το πρώτο χαστούκι.... εμείς που μεμψοιμηρούμε για το χαράτσι .... την εφορία.... πόσο μικρά δείχνουν όλα αυτά μπροστά σε αυτους που τολμούν να ζήσουν μέσα απο την αναπηρία τους!!!

Μέσα σε μία χώρα... που η υποδομή της για αυτους τους ανθρώπους είναι ανύπαρκτη..... όπου τους στερουν τα στοιχειώδη δικαιώματα.... μια χωρα που τους θεωρεί παιδιά ενος κατώτερου Θεού.... αυτοι έχουν ακόμα τη δύναμη να παλέψουν!!! να ζήσουν και να κάνουν κάτι δημιουργικό!!! είτε αυτο είναι αθλητισμός, είτε ζωγραφική είτε.... είτε.....

Και είναι να απορεί κανείς.... που βρίσκουν τη δύναμη!!! που βρίσκουν τη θέληση να βγουν μια βολτα σε έναν κόσμο που τους κοιτά με οίκτο..... είμαι σίγουρη ότι πολλές φορές έπεσαν μα κατάφεραν να σηκωθούν!!! είμαι σίγουρη ότι βρήκαν άπειρα εμπόδια στα θέλω τους .... μα συνέχισαν με πείσμα..... συνεχίζουν ακόμα!!!

Υποκλείνομαι, λοιπόν, στους ανθρώπους με ειδικές ικανότητες!!! υποκλεινομαι στη θεληση τους για ζωή.... στη δύναμη της ψυχής τους... στο πείσμα τους!!! υποκλεινομαι και σε αυτους που ζουν απο πίσω!!! στους δικούς τους ανθρώπους... που ζουν έναν γολγοθά!!! νιώθω ασήμαντη μα και ηλίθια που αφήνω τα προβλήματα της καθημερινότητας να τρώνε τη ζωή μου και να καταπίνουν τη διάθεσή μου!!!

Υποκλείνομαι..... είστε παράδειγμα προς μίμηση!! είστε ΑΞΙΟΙ θαυμασμού και σεβασμού!!! Εύχομαι κάποτε ο κόσμος μας ..... να αποκτείσει την παιδεία και αν μη τη άλλο να παψει να σας δυσκολεύει τη ζωή!!!!