Περπάτα πάνω στα σύννεφα

Κάθε μέρα βγαίνει ο ήλιος…. Ότι και να συμβεί… όπου και όπως και αν σε βρει… ο ήλιος βγαίνει κάθε μέρα! Ακόμα και αν δεν τον βλέπεις εσύ…. εκείνος βγαίνει… για να κάνει μια νέα αρχή… να χαρίσει μια νέα μέρα…. Μια ακόμη ελπίδα…. Με το γεμάτο ζεστασιά φως του, μας θυμίζει ότι η ζωή συνεχίζεται!

Ο ήλιος δίνει στον κόσμο ζεστασιά και φως!!! Είναι ότι πιο σημαντικό έχει αυτή τη στιγμή ο πλανήτης μας…. Ο κόσμος μας…. Όταν βρέχει συνέχεια, κατσουφιάζεις…. Χάνεις το κέφι σου… ανοίγεις τα παραθυρόφυλλά σου και κοιτάς με αγωνία… να δεις αν θα τον αντικρίσεις σήμερα…. Και περιμένεις… να δεις τη λάμψη του, την ομορφιά του… να σηκώσεις το βλέμμα σου ψηλά και να γευτείς την αγκαλιά του…. Αυτήν την τόσο ζεστή αγκαλιά!

Ο ήλιος είναι εκεί…. για να σου δίνει ασφάλεια! αυτή η σταθερότητά του… να ανατέλλει κάθε μέρα, σου δίνει την αίσθηση της ελπίδας, της ασφάλειας, της βεβαιότητας ότι και αύριο θα είσαι εκεί… θα ανοίξεις τα μάτια σου και θα ξεκινήσεις μια ακόμη μέρα… γεμάτος δύναμη και αισιοδοξία!

Παιδοψυχολόγοι κάνουν ένα τεστ στα παιδιά… ξέρετε… τα παιδιά συνηθίζουν να ζωγραφίζουν τον ήλιο. Κάθε παιδική ζωγραφιά έχει έναν ήλιο! Για αυτά συμβολίζει ακριβώς ότι και για σένα! Τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την αισιοδοξία, την ελπίδα… την ψυχική σου διάθεση!!! Επιπλέον, τα παιδιά έχουν την τάση να απεικονίζουν χαρακτηριστικά προσώπου στον ήλιο…. Τον κάνουν θυμωμένο, γελαστό, κατσούφη…. Κάποιες φορές τον παριστάνουν με μεγάλες ακτίνες… κάποιες άλλες με γκρι χρώμα… όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει ένα παιδί να ζωγραφίζει τον ήλιο με γκρι χρώμα!!

Το ίδιο αισθάνεσαι και εσύ… όταν φωλιάζει η απελπισία στην ψυχή σου! Όταν τα τεράστια ¨γιατί¨ σε κυνηγούν…. Όταν το φίδι της θλίψης σε περικυκλώνει.. όταν η μοναξιά θεριεύει και σε πνίγει! Μα το μόνο που χρειάζεσαι είναι ο ήλιος… και είναι τόσο απλό!

Σε λίγες ώρες ξημερώνει… κάνε τον κόπο να μείνεις ξύπνιος… πήγαινε σε ένα μέρος όπου θα μπορείς να απολαύσεις την ανατολή του! Να τον δεις να ξεμυτίζει στην άκρη της θάλασσας…. Να γεμίζει τον ουρανό με τα πιο όμορφα χρώματα… χρώματα που κανένας ζωγράφος δεν μπόρεσε να αποτυπώσει στον καμβά του… μα μόνο ο άνθρωπος μπόρεσε να αποτυπώσει στη μνήμη του.

Να τον δεις να βγαίνει πίσω από ένα βουνό… την έχω δει αυτήν την ανατολή τόσες φορές!!! Η φύση είναι τόσο ήρεμη, τόσο γαλήνια… θαρρείς πως κρατά την αναπνοή της περιμένοντας…. Τα πουλιά κουρνιάζουν… τίποτα δεν ακούς… μονάχα τον ήχο της καρδιάς σου… και βλέπεις… πάνω από το λόφο… να ανοίγει το χρώμα του ουρανού…. Κλείνεις τα μάτια… τα ξανανοίγεις για να διαπιστώσεις ότι δεν ονειρεύεσαι… η απόλυτη ομορφιά… η ηρεμία της φύσης ποτίζει την ψυχή σου! Η απόλυτη ευτυχία!

Όσο περνούν τα λεπτά… καινούργια χρώματα εμφανίζονται μπροστά σου… παύεις να σκέφτεσαι… ρουφάς τη στιγμή! Τόσο, για να τη θυμάσαι μια ζωή! Ανεβαίνει ακόμα πιο πολύ…. Έχει αρχίσει να φαίνεται ο μισός…. Η φύση αρχίζει πάλι το τραγούδι της… η ζωή ξαναρχίζει! Μια καινούργια μέρα ξεκίνησε! Η μελωδία της σε ηρεμεί… τα μάτια σου κλείνουν, λες και πήρες κάτι υπνωτικό…. Η ζεστασιά του αρχίζει να σε αγγίζει, και εσύ παραδίνεσαι στο χάδι του!

Πάρε μια μεγάλη, βαθιά ανάσα… έτσι που το πρωινό αεράκι να μπει σε κάθε μόριο του κορμιού σου…. Και πίστεψέ το…. Στις πιο μοναχικές σου στιγμές… ποτέ δεν είσαι πραγματικά μόνος!!!! Πάντα υπάρχει και θα υπάρχει ένας ήλιος για σένα!

Αρκεί να μπορείς να τον δεις.. θα μου πει κάποιος!

Ε, τότε…. Περπάτα στα σύννεφα! Εκεί, καμιά μπόρα δεν θα σου πάρει τον ήλιο.. κανένας και τίποτα δεν θα μπορεί να σου κρύψει τη θέα του… τη ζεστασιά του!

Περπάτα πάνω στα σύννεφα.. μέχρι να χορτάσεις φως… να χορτάσεις ζεστασιά!.... μέχρι να γεμίσεις δύναμη!!! Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα!!! Ψηλά! Μην κοιτάς χαμηλά… μην κοιτάς τα περασμένα!!

Στον ήλιο μου… που γέμισε τη ζωή μου ΦΩΣ!!!

Σε σένα, που ακόμη τον ψάχνεις….. σήκω και περπάτα… πάνω στα σύννεφα… για να δεις το δικό σου ΗΛΙΟ!!!