Βόλτα στη βροχή

Είναι αρχές Δεκεμβρίου, ο ουρανός από το πρωί συννεφιασμένος και βαρύς. Κάτι στην ατμόσφαιρα μαρτυρά ότι έρχεται βροχή…. Τα πουλιά πετούν χαμηλά, αναζητούν τροφή. Βρισκόμαστε σε ένα δάσος…. Παντού φύλλα πεσμένα…. Η φύση φόρεσε το χρυσοκόκκινο φόρεμά της, έτοιμη να υποδεχτεί το χειμώνα. Τα δέντρα απλώνονται γυμνά λες και έχασαν τη φορεσιά τους…. Τη δύναμή τους! Η ατμόσφαιρα καταθλιπτική μα συνάμα ρομαντική.

Ένα αυτοκίνητο σταματά και ένα ζευγάρι ξεπροβάλλει… προχωρούν δειλά… μα κοιτούν τον ουρανό… κάποια στιγμή οι πρώτες σταγόνες πέφτουν… αργά… σαν να μη θέλουν να ταράξουν τη γαλήνη του δάσους.

Ο άντρας γυρίζει στο αυτοκίνητο και παίρνει μια ομπρέλα… είναι αποφασισμένοι να κάνουν τη βόλτα τους και ας φαίνεται απειλητικός ο καιρός. Η γυναίκα ανοίγει την ομπρέλα και αναριγεί… κάνει κρύο! Ο άντρας μπαίνει και αυτός κάτω από την ομπρέλα, νιώθει το ρίγος της γυναίκας και την αγκαλιάζει για να τη ζεστάνει. Περπατούν…. Δυο χέρια ανταμώνονται στη λαβή της ομπρέλας…. Σφίγγονται και ανταλλάσσουν τα δικά τους μηνύματα.

Σιωπή…. Μια γαλήνια σιωπή…. Η φύση μοιάζει να κοιμάται… μα αυτή περιμένει το μήνυμα του ουρανού. Αρχίζει να βρέχει…. Ο ήχος της βροχής σπάει τη σιωπή… μα γαληνεύει τη φύση. Το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος της σταγόνας πάνω στο χώμα που είναι σκεπασμένο με ένα τεράστιο χρυσό πέπλο. Τα ξεραμένα φύλλα τριζοβολούν κάτω από τα πόδια των περιπατητών. Τίποτα άλλο δεν ακούγεται.

Η βροχή πέφτει σιγανή…. Είναι το μάνα εξ ουρανού για τη μητέρα φύση…. Δεν υπάρχουν αστραπές, ούτε βροντές… ο ουρανός δεν έχει διάθεση σήμερα να επιδείξει τη δύναμή του!

Το ζευγάρι συνεχίζει τη βόλτα του αγκαλιασμένο… πότε, πότε ψιθυρίζει λόγια αγάπης και μετά σιωπά… αφήνονται στη γαλήνη της φύσης. Το τοπίο τους έχει απορροφήσει τελείως. Έχουν πάψει να σκέφτονται το οτιδήποτε. Ρουφούν αχόρταγα το άρωμα του βρεγμένου χώματος…. Του βρεγμένου, σάπιου πια φύλλου…. Γαλήνη… το καλύτερο αντίδοτο στο άγχος!

Στο διάβα τους συναντούν  μια λίμνη… κάποιες πάπιες κολυμπούν μέσα. Η γυναίκα βγάζει από την τσάντα της μια σακούλα. Τους έχουν φέρει τροφή! Οι πάπιες τρέχουν προς το μέρος της και εκείνη τις ταΐζει και χαίρεται σαν μικρό παιδί. Ο άντρας της χαμογελά. Στην απέναντι όχθη η λίμνη έχει διαφορετικό χρώμα…  η γυναίκα του το δείχνει, και εκείνος της τραβά το χέρι… κατευθύνονται προς τη γέφυρα…. Θέλουν να δουν από κοντά το περίεργο χρώμα  της λίμνης.

Περνούν πάνω από τη γέφυρα… στο διάβα τους συναντούν ένα σκιουράκι… σταματά… τους κοιτά σαστισμένο για λίγο…. Προχωρά και ανεβαίνει στο επόμενο δέντρο… από εκεί… σε απόσταση ασφαλείας πια μπορεί να τους εξερευνήσει. Ένα του φαινεται σίγουρο… δεν είναι εχθρικοί!

Η θέα της λίμνης από τη γέφυρα είναι μοναδική! Δεν την χωράει ο ανθρώπινος νους, τόση ομορφιά! Η άλλη πλευρά του δάσους μοιάζει μαγική και μυστηριώδης έτσι που έχει σκεπαστεί με το αχνό πέπλο της ομίχλης. Το ζευγάρι συνεχίζει το περπάτημα και καταλήγει στην άλλη πλευρά της λίμνης. Εκεί, μια σειρά δέντρων έχουν ρίξει τα κόκκινα φύλλα τους και έχουν δημιουργήσει στην άκρη της λίμνης ένα πορφυρό χαλί. Είναι τόσο όμορφα εκεί! Η γυναίκα περπατά στην άκρη της λίμνης… λίγο πιο πέρα αντικρίζει νούφαρα στην επιφάνεια του νερού. Σκύβει και βουτά τα χέρια της στη λίμνη. Το νερό είναι παγωμένο, αλλά δεν την νοιάζει! Θέλει να γίνει ένα με τη φύση! Να πάρει μέρος στη γαλήνη της… στην ομορφιά  της! Ο άντρας στέκεται παράμερα και την κοιτά.

Μετά από λίγο την φωνάζει και της δείχνει ένα ξέφωτο….. έχει ένα παγκάκι εκεί… περπατούν αγκαλιασμένοι και χαμογελούν… κάθονται στο βρεγμένο πια παγκάκι και δεν τους νοιάζει που θα βραχούν… λένε αστεία και γελούν…. Οι ώμοι τους είναι πεσμένοι στο πλάι… έχουν χαλαρώσει πια! Έφυγε από πάνω τους το άγχος της πόλης… της καθημερινότητας!! Αγκαλιάζονται και φιλιούνται πάντα κάτω από μια ομπρέλα… το νερό της βροχής στάζει γύρω τους… αυτοί χαίρονται τον έρωτά τους!!

Η βροχή δυναμώνει… τους στέλνει μήνυμα ότι η βόλτα πρέπει να τελειώσει… σηκώνονται και παίρνουν το δρόμο του γυρισμού! Είναι και οι δυο χαρούμενοι και γαληνεμένοι!

Η βροχή ποτίζει τη γη, μα της προσφέρει και γαλήνη! Η βροχή γαληνεύει και τις ψυχές των ανθρώπων, τις καθαρίζει από τις έγνοιες!

Το φθινόπωρο είναι, λένε, η εποχή των ρομαντικών…. Μα ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί σε μια τέτοια εμπειρία; Μια βόλτα στη βροχή!