Το χάδι....

Το χάδι είναι ο υπέρτατος τρόπος εκδήλωσης της αγάπης. Το χρησιμοποιεί η μάνα για το παιδί και αντίστροφα, η γυναίκα για τον άντρα και αντίστροφα... Η ευτυχία δεν είναι τίποτα άλλο απο κομμάτια στιγμών όπου ο άνθρωπος νιώθει ευφορία αλλά και αγάπη!

Ένα χάδι εκφράζει αυτό που αισθάνεται η καρδιά, ο νούς, όλη η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Το χάδι μπορεί να λιώσει τον πάγο στην καρδιά κάποιου, μπορεί να μαλακώσει τη λύπη , να απαλύνει τον πόνο, αλλά και να δώσει δύναμη! Είναι ένα όπλο κατά της κατάθλιψης, της απογοήτευσης, της ανημπόριας, της γκρίνιας!

Πόσο συχνά, όμως, χρησιμοποιεί αυτό το δυνατό όπλο ο σημερινός άνθρωπος; ο χρόνος του, απίστευτα περιορισμένος.... συνοδευόμενος με ένα μόνιμο άγχος.... οι ηλίθιες, κοινές δικαιολογίες, που μας κάνουν να κρυβόμαστε απο τον ίδιο μας τον εαυτό, αλλά και να κλεινόμαστε στο καβούκι μας. Αυτές οι δικαιολογίες μας κάνουν να παγώνουμε συναισθηματικά. Ο άνθρωπος σήμερα έχει χάσει την σωματική επαφή. Φοβάται να αγγίξει το φίλο ή τη φίλη του μήπως και παρεξηγηθεί! Τι ανόητος φόβος;

Η γενιά μας είναι κατά τη συντριπτική της πλειοψηφία στερημένη απο το χάδι. Οι γονείς μας, είτε ήταν αγρότες, είτε εργάτες στη φάμπρικα ή μετανάστες στη Γερμανία, δεν είχαν την παιδεία ή ακόμα και την εμπειρία ενός χαδιού! Ποιος νομίζετε ότι τους πήρε ποτέ αγκαλιά και τους χάιδεψε όσο ήταν παιδιά; όταν οι περισσότεροι απο τους γονείς μας ήταν μέλη μια πολυπληθούς οικογένειας και πολύ συχνά έμεναν ορφανοί σε μικρή ηλικία;

Τότε ο κυρίαρχος αγώνας ήταν αυτός της επιβίωσης! Η κατσαρόλα να είναι γεμάτη και όλα τα άλλα ήταν για αυτούς, ψιλά γράμματα! Αυτό κληρονόμησαν, αυτό μας έδωσαν! Κανείς δεν αμφισβητεί την υπέρμετρη αγάπη τους ως γονείς, και σίγουρα δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για την αδυναμία τους να την εκφράσουν! Απλά δεν έμαθαν τον τρόπο!

Η δική μας όμως γενιά, σαν γονείς πια .... σαν σύζυγοι ή σύντροφοι.... τί μας εμποδίζει στο να εκφράσουμε έμπρακτα την αγάπη μας; μήπως κάνουμε το ίδιο λάθος με τους γονείς μας; μήπως νομίζουμε ότι παίρνοντας δώρα, ακριβά παιχνίδια, δηλαδή υλικά αγαθά, θεωρούμε ότι τα έχουμε όλα καλά καμωμένα; τελιώσαμε την υποχρέωσή μας για σήμερα, αφού έχουμε δουλέψει, διαβάσει τα παιδιά μας, μαγειρέψει, σιδερώσει;

Είναι εννιά το βράδυ σε ένα κλασσικό ελληνικό σπίτι. Μια τετραμελής οικογένεια ζει μέσα σε αυτό. Η εικόνα;

Ο άντρας βλέπει τηλεόραση ή διαβάζει εφημερίδα ή ροχαλίζει μακαρίως στον καναπέ του σαλονιού , αν εξαιρέσουμε την περίπτωση να έχει βγεί με φίλους.

Η γυναίκα ή σερφάρει στο ίντερνετ ή σιδερώνει ή διαβάζει ένα λογοτεχνικό βιβλίο.

Τα παιδιά είναι στα δωμάτιά τους και πότε πότε τσακώνονται για να υπενθυμίσουν την παρουσία τους.

Μήπως αναγνωρίζετε αυτήν την εικόνα;

Ας κάνουμε ένα πείραμα για να την αλλάξουμε!

Η γυναίκα πλησιάζει τον άντρα... τον παίρνει αγκαλιά και ξεκινά να του κάνει ένα χαλαρωτικό μασάζ στην πλάτη ή στο κεφάλι. Ο πιο σκληροτράχηλος άντρας δεν πρόκειται να αντισταθεί σε αυτήν την ευλογία! Πιστέψτε με, ότι σε τρία λεπτά θα εμφανιστούν και τα παιδιά της οικογένειας για να πάρουν το μερίδιό τους απο την ευτυχία της στιγμής!

Ποια γυναίκα θα αντισταθεί σε ένα χάδι στα μαλλιά, ακόμα και αν είναι έφραση συγνώμης ή ένα απλό ευχαριστώ για όλα όσα ακούραστα προσφέρει;

Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος όταν μοιραστεί ένα καναπέ με την οικογένειά του; όταν τα ζουζούνια του θα του γελάνε, θα του μιλούν ή θα τον χαϊδεύουν;

Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος στην αγκαλιά του αγαπημένου του; όταν τον χαϊδέυουν δύο χέρια.... όταν τον κοιτούν με λατρεία δύο μάτια; πόση δύναμη μπορεί να αποκομίσει απο αυτά τα χάδια; πόση είναι η χαλάρωση που θα νιώσει ο νους μα και το σώμα..... Πόσο όμορφο θα ήταν να σε έπαιρνε ο ύπνος σε μια τέτοια στάση; Τα παιδιά το αποζητούν με μανία.... εμείς που δεν πάψαμε ποτέ κατά βάθος να είμαστε παιδιά δεν το έχουμε ανάγκη; γιατί στερούμε απο τον εαυτό μας αυτήν την ευτυχία; γιατί τη στερούμε απο όσους αγαπάμε;

Τώρα που η οικονομική κρίση έχει εισβάλλει για τα καλά στη ζωή μας και δεν θα μπορούμε να προσφέρουμε άλλα υλικά αγαθά, μήπως μπορούμε να αναπληρώσουμε το κενό με κάτι άλλο; με κάτι ανέξοδο... με ένα χάδι!!!;

Όλοι παραπονιόμαστε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει δύσκολες. Ο άνθρωπος έγινε απρόσιτος... τί κάνουμε για να το αλλάξουμε αυτό;

Χαϊδέψτε τους ανθρώπους που αγαπάτε, δώστε αγάπη και σπαταλείστε άφοβα αυτό που μάθαμε να λέμε προσωπικός χρόνος! Τί νόημα έχει ο τελευταίος αν είναι κενός απο συναισθήματα;

Νιώστε την ευτυχία δίνοντας και παίρνοντας αγάπη... όχι με λόγια μα με πράξεις!

Ένα χάδι στα μαλλιά, χαλαρώνει το νου, την καρδιά, το σώμα, ενώ συνάμα δίνει δύναμη! Κάτι που έχουμε ανάγκη όλοι! Χαϊδέψτε και αγαπήστε! Για να σας χαϊδέψουν και να σας αγαπήσουν! Το μόνο που θα ξοδέψετε... είναι ο προσωπικός σας χρόνος! Ενώ αυτό που θα κερδίσετε είναι στιγμές ευτυχίας!