Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Ο άνθρωπός μου!



Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που με κρατά από το χέρι και περπατάμε μαζί την ανηφόρα της ζωής. Αυτός που είναι συνοδοιπόρος, σύντροφος! Είναι αυτός που νοιάζεται για μένα…  που σκέφτεται για μένα… πριν από μένα!

Ο άνθρωπός μου… είναι αυτός που με σπρώχνει να πάω παραπάνω! Αυτός που επικροτεί κάθε μου επιτυχία και  μου δίνει θάρρος να πάω ακόμα πιο ψηλά! Είναι αυτός που χαίρεται με τη χαρά μου…. και δεν στραβομουτσουνιάζει από φόβο μήπως και τον ξεπεράσω! Είναι αυτός που με θαυμάζει! Που με σπρώχνει…. Να τολμήσω! Να υπερβώ για μια ακόμη φορά τον εαυτό μου!

Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που θα μου απλώσει το χέρι όταν πέσω…. Αυτός που θα με τραβήξει για να σηκωθώ! που θα γιάνει τις πληγές μου…. που θα γίνει μπροστάρης στον αγώνα μου! ο εμψυχωτής μου…. η γεννήτρια…. Ο φορτιστής της μπαταρίας μου!

Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που θα γίνει το κίνητρο να αλλάξω! Να γίνω καλύτερος άνθρωπος!

Ο άνθρωπός μου… είναι αυτός που θα νιώσει την πίκρα μου… που θα κάνει τα πάντα για να τη διώξει! Με ένα χάδι, ένα φιλί… μια αγκαλιά…. Ένα σφίξιμο στο χέρι, που λέει: είμαι εδώ, για σένα! Είμαι κοντά σου… δίπλα σου! Αυτός που θα με γαληνέψει με ένα χαμόγελο…. Που θα με πιάσει από το σβέρκο και θα μου πει…. Όλα θα πάνε καλά! Θα δεις!

Ο άνθρωπός μου είναι αυτός που θα μου δώσει ελπίδα! Για ένα καλύτερο σήμερα… για ένα καλύτερο αύριο! Είναι αυτός που θα με κάνει να ονειρευτώ από την αρχή! Να κάνω σχέδια για μια καινούργια ζωή!  Αυτός που θα με κάνει να διαγράψω το παρελθόν μου! Είναι αυτός που θα με κάνει να ξαναγεννηθώ…. Να θέλω να νιώσω και να ζήσω τα πάντα… την κάθε στιγμή… το κάθε λεπτό…. Και από την αρχή!

Ο άνθρωπός μου είναι αυτός που θα μου δείξει την ομορφιά της ζωής…. τα χρώματά της…. Τη γεύση της… το άρωμά της!

Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που με κάνει να γελώ!  να νιώθω σαν παιδί! να νιώθω μια ατελείωτη λαχτάρα για αγάπη και χάδια! Είναι αυτός που θα με κάνει να πετάξω τη μάσκα της δυνατής! Που θα καταφέρει να διεισδύσει κάτω από αυτήν και θα δει την ψυχή μου! αυτός που θα με κάνει να κουρνιάσω στην αγκαλιά του σαν αδύναμο πουλί! Αυτός που όταν του πω είμαι καλά…. Θα με κοιτάξει στα μάτια και θα μου πει: το ξέρω πως δεν είσαι…. Μα τώρα θα γίνεις!

Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που θα γίνει φίλος, πατέρας και αδερφός! Που θα γίνει ο κόσμος όλος! Αυτός που θα με συμβουλέψει… θα με νουθετήσει όταν κάνω λάθος!
 
Ο άνθρωπός μου…. είναι αυτός που θα με αγαπήσει όπως είμαι! Που θα ανεχτεί τα ελαττώματά μου! αυτός που θα με κάνει να θέλω να τα διορθώσω!  που θα  βγάζει τον καλύτερό μου εαυτό! Αυτός που θα με εξαγνίζει από κάθε τι κακό!

Ο άνθρωπός μου είναι αυτός που θα με ξυπνά με ένα φιλί… και θα γελά με το πρησμένο από τον ύπνο πρόσωπό μου! αυτός που θα μου χαμογελά κάθε φορά που γκρινιάζω….

Ο άνθρωπός μου είναι αυτός που δε θα με θεωρήσει ποτέ δεδομένη! Μα συνάμα θα με αφήνει να είμαι ελεύθερη και απλά ο εαυτός μου! αυτός που δεν θα προσπαθήσει ποτέ να με αλλάξει! Γιατί έτσι με γνώρισε! Έτσι με αγάπησε!

Ο άνθρωπός μου είναι αυτός που θα γίνει η ανάσα μου και ο παλμός της καρδιάς μου! που θα νιώθω πάντα μισή όταν δεν θα είναι πλάι μου… όταν δεν θα τον αγγίζω! Αυτός που θα γίνει το μισό μου πορτοκάλι… και θα καταρρίψει το μύθο που λέει ότι δεν υπάρχει!

Ο άνθρωπός μου είσαι εσύ!










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου