Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Όταν ο κύκλος κλείνει….



Αν παρομοιάζαμε τις ανθρώπινες σχέσεις με έναν κύκλο…. Αν ξεκινούσαμε τη χάραξή του από ένα σημείο…. Κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα φτάναμε στο άλλο άκρο του κύκλου! Εκτός και αν έχετε τα κότσια να διευρύνετε τον κύκλο συνεχώς! Αυτό είναι πραγματικός άθλος και σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που τα καταφέρνουν…. Αλλά δυστυχώς είναι πολύ λίγοι!

Τι κάνεις λοιπόν…. Όταν βλέπεις ότι το καράβι της σχέσης σου έχει πιάσει αβαθή;… ή ότι βρίσκεται εν μέσω καταιγίδας και ο καπετάνιος όχι μόνο δεν βοηθά στο μανουβράρισμα…. Αλλά το σαμποτάρει κιόλας;

Τι κάνεις όταν σε αγγίζει ο σύντροφος και πλέον δεν νοιώθεις να σείεται η γη…. Δεν ιδρώνεις… δε χτυπά τρελά η καρδιά σου;….  δεν ανατριχιάζει το είναι σου; τι κάνεις όταν ο άλλος δε νοιώθει την ανάγκη να σου εκφράσει την αγάπη του;… όταν είναι μαζί σου χλιαρός/η  ή ακόμα χειρότερα είναι παγόβουνο του Βόρειου Πόλου;… τι κάνεις όταν έχεις μέρες να τον/την δεις… και ενώ εσύ λιώνεις…. Έχουν μαυρίσει τα μάτια σου…. Εισπράττεις ένα κρύο άγγιγμα… μια αδιαφορία…. Μια ψύχρα! Τι κάνεις λοιπόν;

Ωραία…. Αναγνώρισες το πρόβλημα! Άντε να το λύσεις τώρα….
Και πιάνεις το σύντροφο…. Του τα λες μια φορά…. Δυο τρεις… πέντε…. Μα εκείνος/η το βιολί του/της!
Αφιερώνεις και ώρες ολόκληρες στην αυτοκριτική….
-       Τι κάνω λάθος; Μέχρι χθες όλα καλά ήταν! Ή μήπως εγώ ήθελα να τα βλέπω έτσι;… μήπως δε με θέλει πια;  Μήπως παίζει τρίτο πρόσωπο; Μήπως έχει προβλήματα με τη δουλειά;……
Και κάθεσαι με τις ώρες και χτυπιέσαι…. Αλλά απαντήσεις στο  αμείλικτο «γιατί» δεν παίρνεις!

Τον/ την ξαναβάζεις κάτω…. του/ της εξιστορείς όλες σου τις σκέψεις, γιατί εσύ, έμαθες το πρόβλημα να το βάζεις κάτω και να του βγάζεις τα μάτια…. Γιατί εσύ δεν τα βάζεις κάτω από το χαλάκι…. και ρωτάς:
-       Μα τι μας συμβαίνει;
Για να πάρεις μια παρόμοια απάντηση:
-       Τίποτα! Όλα είναι στην ιδέα σου!

Και αρχίζεις και κάνεις αλλαγές…. Τύπου προσεγμένη εμφάνιση… οι γυναίκες αλλάζουν χρώμα μαλλιών… φορούν μια πιο σέξι φούστα…. Για να εισπράξουν την πλήρη αδιαφορία!!!

Κάποιος έγραψε:
« ο μ…..ας δίνει μόνο μια ευκαιρία, ο υπομονετικός δύο, ο αισιόδοξος τρεις…. Ε, από εκεί και πάνω ξαναγυρνάμε στο μ….ας»

Ε… μήπως τελικά έχει δίκιο;
Μήπως μετά από όλα όσα έκανες…. Και συνεχίζει να σε φτύνει…. (σημειωτέον…. Δεν είσαι από αυτούς που σε φτύνουν και θεωρείς πως ψιχαλίζει…)
Τότε…. Μαζεύεις τις βαλίτσες της ψυχής σου…. Παίρνεις την κιμωλία…. και τραβάς το υπόλοιπο του κύκλου…. Ώστε να κλείσει!!!

Ναι…. Γιατί ο άλλος/η δεν έχει τα από αυτά…. Εντάξει! Τα κότσια…. Να σου πει ότι απλά δε γουστάρει να είναι για «πάντα» μαζί σου…. Του τελείωσε και το «τώρα»…. Μα δε σε αντέχει βρε παιδί μου…. σου το δείχνει με χιλιάδες τρόπους…. Μα τόσο τούβλο είσαι πια; Τι δεν καταλαβαίνεις; Σου δείχνει το δρόμο…. Την πόρτα για την ακρίβεια…. Μα εσύ εθελοτυφλείς;

Έτσι καλείσαι ΕΣΥ, που για σένα… δεν είχε αλλάξει τίποτα… να βγάλεις το φίδι από την τρύπα! Γιατί Εσύ έχεις προσωπικότητα, και φυσικά δε γουστάρεις να σου την τσαλακώνουν!! Γιατί εσύ ξέρεις πώς να λες «τέρμα», γιατί εσύ δεν ξεχειλώνεις τις σχέσεις σου…. Γιατί έχεις τα κότσια να χτυπάς τη γροθιά στο μαχαίρι και ας ξέρεις ότι θα ματώσεις! Γιατί εσύ τα θέλεις ΟΛΑ ή ΤΙΠΟΤΑ! Γιατί το « τίποτα» του άλλου σε σκοτώνει!!! Και…..

Εκεί που θα καταντήσεις κατίνα…. Εκεί που θα αρχίσεις να ψάχνεις κινητά, μέιλ, φβ….. εκεί που θα αρχίσεις να τον/ την παρακολουθείς…. Για να δεις τι παίζει…. Μαζεύεις τα υπάρχοντά σου…. Βάζεις την ουρά στα σκέλια αν θες! Όλοι πονάνε όταν χωρίζουν, για αυτό να είσαι σίγουρος/η!  ανοίγεις το όχημά σου…. Φορτώνεις τα πράγματά σου…. Κλείνεις με δύναμη την πόρτα…. Έτσι για να κάνεις εκκωφαντική τη σιωπή πίσω σου…!!! Και πατάς τέρμα το γκάζι!!! Γιατί εσύ μόνο στο «τέρμα» έμαθες να ζεις τη ζωή! και λες….

-       Στο διάολο αν δεν κατάλαβες τι είχες πλάι σου! Εγώ κατάλαβα! Έδωσα τα πάντα για να σώσω το καράβι μας, φεύγω με ήσυχη τη συνείδηση! Φεύγω με το κεφάλι ψηλά… παίρνω τις πιο όμορφες στιγμές που έζησα μαζί σου και είναι τόσο πολλές!! (για πολύ καιρό με έκανες πραγματικά ευτυχισμένη/ο και αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ!) τις βάζω με πόνο και πολύ δάκρυ στην πιο ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου! Φεύγω από τη ζωή σου τώρα, για  να μην καταντήσω κατίνα! Θέλω να μείνεις στην ψυχή μου ψηλά! να μη φτάσω στο σημείο να σε σιχαθώ! θέλω να σε κοιτώ στην ψυχή μου με χαμόγελο και όχι με πίκρα!

Η συνέχεια σε όλους είναι λίγο - πολύ γνωστή….
Μα πρέπει ρε φίλε…. Όπως ξέρεις να δημιουργείς σχέσεις…. Να μπορείς και να τις τελειώνεις! Όταν αυτές δεν έχουν τίποτα πλέον να σου προσφέρουν! Όταν δεν περνάς καλά μέσα σε αυτές…. Όταν χαλιέσαι!!....

Πρέπει να έχεις το γνώθι σε αυτό…. Ότι εκεί που έφτασε η κατάσταση… πίσω δε γυρίζει! Γιατί έφτασε εκεί; Δεν έχει πια σημασία!!
Ένα είναι σίγουρο….  Οποιοσδήποτε επαναπροσδιορισμός της σχέσης… οποιοδήποτε ζέσταμα….. είναι καταδικασμένο να αποτύχει! Όπως όταν ξαναζεσταίνεις τη φασολάδα… αυτή κινδυνεύει να ξινίσει!!! Τίποτα δεν θα αλλάξει…. Γιατί απλά ο κύκλος έκλεισε! αν επιχειρήσεις να ξανακάνεις μια αρχή…. Θα πάρεις πίσω κάτι χλιαρό και άνοστο!! Η μαγεία χάθηκε…. Μαζί και το « σε θέλω, σε ποθώ»! Και εσύ…. πρέπει να έχεις το κουράγιο να πεις:
-       Σε ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές…. Θα προσπαθήσω να ξεχάσω τις άσχημες! Εύχομαι να είσαι πάντα καλά! Αντίο!

Και στην πάρτι σου…..
-       Έλα αστέρι μου! έκλεισε και αυτό κεφάλαιο!… πάμε για άλλα!…. Πάμε για εκεί που ανήκουμε! Για εκεί που αξίζουμε!

Γιατί δεν αξίζεις τίποτα λιγότερο από το τέλειο… τίποτα λιγότερο από το «ΟΛΑ».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου