Σχέσεις από απόσταση....

Ο έρωτας είναι πηγή ζωής, κινητήριος δύναμη.... ένα βλέμμα , ένα χάδι .... και νιώθεις ότι η ζωή είναι όμορφη..... νιώθεις άτρωτος, ικανός να γκρεμίσεις τον κόσμο και να τον ξαναχτίσεις απο την αρχή.... για πάρτι του!

Με κάθε άγγιγμα του έρωτα νιώθεις τους παλμούς της καρδιάς σου να ανεβαίνουν.... νιώθεις μια γλυκιά ανατριχίλα να εξαπλώνεται σε κάθε μόριο του κορμιού σου... ο εγκέφαλός σου παίρνει φωτιά.... τα χείλη σου αναζητούν το μοναδικό τους ταίρι..... το κορμί ζητά την ολοκλήρωση!!! ζητά το άλλο του μισό!!!

Για χάρη του έρωτα έγιναν πόλεμοι, έγιναν πολιορκίες, χύθηκε αίμα.... για χάρη του έρωτα χάθηκαν φιλίες..... χώρισε μάνα με παιδί.... για χάρη του έρωτα γεννιέται ο άνθρωπος!!!

Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που ζουν ανικανοποίητους έρωτες, αγαπούν μόνοι τους... δεν υπάρχει ανταπόκριση.... υπάρχουν άλλοι που ζουν έρωτες παράνομους και απο την κοινωνία καταδικασμένους..... υπάρχουν και αυτοί που ζουν έναν έρωτα απο απόσταση.....

Είναι τάχα ευλογία να ζεις μακριά απο τον αγαπημένο σου; ή κατάρα; ποιος μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα; Όταν ζεις μακριά του, τον σκέφτεσαι.... τον ποθείς περισσότερο! Όταν ζει κοντά σου.... έρχεται η ώρα του κορεσμού και αρχίζουν τα προβλήματα..... άραγε;

Ο χρόνος είναι λίγος και μετρημένος.... δεν θέλεις να τον σπαταλάς σε ανούσια καβγαδάκια!!!! Παραβλέπεις τα όποια λάθη.... γιατί απλά σε κυνηγά ο χρόνος!!! Θέλεις να ρουφήξεις την κάθε στιγμή!! Να την πιείς.... να νιώσεις ότι χόρτασες!!! Όλα τα άλλα δεν έχουν καμιά μια καμιά σημασία!!! Σε λίγη ώρα η έλλειψη, θα σε κάνει να νιώθεις γελοίος που θύμωσες.... η αγάπη.... ο έρωτάς σου θα σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα!!!!

Σχέσεις από απόσταση.... σχέσεις στερημένες..... μικρές στιγμές ευτυχίας και μετά η πίκρα του αποχωρισμού!!! Το στρώμα δίπλα σου είναι ακόμα ζεστό.... στα χέρια σου έχεις ακόμα τη μυρωδιά του.... μα έπαψε να είναι εκεί! Είναι ήδη χιλιόμετρα μακριά! Σου λείπει..... κάθε βράδυ που κοιμάσαι νιώθεις μόνος..... νιώθεις μισός.... τριγυρίζεις σαν την άδικη κατάρα μέσα στο σπίτι σου.... το σώμα σου είναι εκεί αλλά η ψυχή έχει πετάξει.... έφυγε για να είναι πλάι στον αγαπημένο της.!!!

Φτάνει η ώρα να κοιμηθείς... γυρνάς απο εδώ, γυρνάς απο εκεί.... αγκαλιάζεις τα μαξιλάρια.... μα... μάταια!!! το κενό δεν αναπληρώνεται!!! Ακούς τη φωνή του.... πετάγεσαι... και λες: ας ήταν να ήσουν εδώ για μια στιγμούλα μόνο......

Είναι η ώρα που θα τον/ την συναντήσεις.... μαύρισαν τα μάτια σου, ξέρω.... έχεις μέρες.... μήνες να τον δεις.... πονάει η καρδιά σου.... αλλά ταυτόχρονα χορεύει!!!

Τρέχεις τον αγκαλιάζεις.... χαϊδεύεις το πρόσωπό του και χάνεσαι στα υπέροχα ( για σένα ) μάτια του.... προσπαθείς να αποτυπώσεις τη στιγμή.... να τη φωτογραφίσεις..... μα δε σου φτάνει!!! και παρακαλάς.... να παγώσει ο χρόνος..... να μην υπάρχει μετά... αύριο!!! μόνο το τώρα.....

Και κρύβεις το ρολόι για να κερδίσεις δευτερόλεπτα κοντά του....

Η στιγμή πετάει και χάνεται...... το ραντεβού τελίωσε.... ο χρόνος τελίωσε.... για άλλη μια φορά θα ξαναγυρίσεις στη μιζέρια της καθημερινότητάς σου.... θα φορτωθείς το σάκο με τα προβλήματα.... αυτόν που τον είχες αφήσει στην πόρτα μπαίνοντας!!!

Μια πάχνη πέφτει στον καθρέπτη μου όταν ντύνεσαι
Και μία πίκρα το δωμάτιο πλημμυρίζει
Εγώ κοιμάμαι να μη δω που απομακρύνεσαι
Και η ερημιά μου απ' το παράθυρο γυρίζει

Οι στίχοι απο το τραγούδι “ Να γράφεις, να τηλεφωνείς “ του Β. Παπακωνσταντίνου εκφράζουν ακριβώς αυτό που νιώθεις!!!

Η πίκρα πλημμυρίζει το δωμάτιο μα και την ψυχή σου!!! Ένας λυγμός ανεβαίνει στο λαιμό σου.... “πέντε λεπτά ακόμη” ζητάς ...... λές και θα αλλάξει τίποτα!!! ας είμαστε ρεαλιστές!!! δεν θέλεις πέντε λεπτά.... μια αιωνιότητα δε σου φτάνει!!!

Η ερημιά σου απο το παράθυρο γυρίζει..... και σε καταπλακώνει!!!!

Τις πρώτες στιγμές του αποχωρισμού... κάπως έτσι αισθάνονται όλοι! Μετά, συνηθίζεις και πάλι.... θυμάσαι τις όμορφες στιγμές που πέρασες και χαμογελάς!!!! Θυμάσαι τις όμορφες κουβέντες και γεμίζεις δύναμη!!! Λαχτάρα και προσμονή για την επόμενη συνάντηση!!!

Αντέχουν, άραγε, στο χρόνο αυτές οι σχέσεις; ή κάποια στιγμή κουράζεσαι; Ίσως πάλι να έρχεται η στιγμή που θέλεις κάτι παραπάνω απο τη μία ώρα.... τη μία μέρα....!!

Άποψή μου είναι πως τα πάντα εξαρτώνται απο τη θέληση του ζευγαριού.... αν αυτά που τους δένουν είναι περισσότερα απο την απόσταση που τα χωρίζει!!! Αν η αγάπη τους έχει ριζώσει και έχει βγάλει κλαδιά.... τότε είναι ζήτημα χρόνου να ανθίσει!!!

Κάποιος, κάποτε είπε: Θέλω να γίνεις τα μάτια μου!!!

Τι μεγαλύτερο όπλο χρειάζεται άραγε εκείνη; Ποια μεγαλύτερη δικαιολογία να θέλει τάχα για να τον περιμένει; Να τον περιμένει για όσο χρειαστεί;

Υπομονή και επιμονή χρειάζεται..... και πολύ αγάπη!!!