Αλοίμονο σε αυτούς που δεν αγάπησαν....

Δυο νύχτες ανταμώσανε
πάνω στα δάκρυά μου
Η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίζουμε
Και κλαιν' τα όνειρά μου
Θα πνίξουν την καρδιά μου

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος
Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος
Εσύ με οδήγησες στης γής την ελπίδα
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα

Αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
Αλίμονο σ'αυτούς που δεν δακρύσανε, ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε

Η νύχτα απλώθηκε παντού

κι είναι το τραγούδι του ουρανού

νύχτα βαθιά, πολυ βαθιά μες την ψυχή μου

με σκέπασε η ερημιά

μια θλίψη και μια παγωνιά

γιατί να φύγεις ξαφνικά απ΄τη ζωή μου

θέλω αποψε να σου γράψω

μα φοβάμαι μήπως κλάψω

με κουράσανε τα δάκρυα και οι λυγμοί

τα παράθυρά μου κλείνω

παλι μόνος μου θα μείνω

θα με πνίξουν παλι αποψε οι στεναγμοι

Δεν θα μιλήσω για το υπέροχο τραγούδι, αλλά ουτε για τον άξιο ερμηνευτή του!! άλλωστε είμαι πολύ μικρή για να κρίνω!  κάθε φορά που το ακούω όμως αναρωτιέμαι τι πόνο είχε στην καρδιά του αυτός που έγραψε τους στίχους..... κάθε στίχος ένα βαθύ νόημα.... κάθε στίχος ένας ύμνος στην αγάπη!!

Εσύ με οδήγησες στης γής την ελπίδα
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα

πόσο ελπιδοφόρο μήνυμα! Δίνεις και παίρνεις ελπίδα όταν αγαπάς! Παίρνεις και δίνεις δύναμη και κουράγιο!!! στης γης την ελπίδα.......

Όταν για σένα το χαμόγελό του γίνεται ο ήλιος σου, αυτός που ζεσταίνει την ψυχή σου....

του κοσμου το νόημα στα μάτια σου είδα!!!

Είναι τόσο όμορφη κουβέντα που ανατριχιάζει κάθε μόριο του κορμιού σου όταν την ακους! Νιώθεις βαθιά μέσα σου την αγάπη που είχε αυτός ο άνθρωπος για την μονάκριβή του.... νιώθεις ότι για εκείνον η αγάπη της ήταν λόγος για να ζει!

Αλίμονο σ'αυτούς που δεν αγάπησαν!

Ναι, αλίμονο!

Αν δεν αγαπήσεις, αν δεν αγαπηθείς τί νόημα έχει η ζωή; η αγάπη είναι αυτή που σε πονά, που σε τσακίζει, σε πληγώνει, σε κάνει να κλαις.... όμως όλα αυτά υποδηλώνουν ότι είσαι ακόμα ζωντανός!! η ψυχή σου δεν έχει παγώσει γιατί απλά τη ζεσταίνει η δύναμη της αγάπης!!! έχεις ακόμα αισθήματα.... είσαι ευαίσθητος....

Από την άλλη, η αγάπη σου δίνει φτερά... σου δίνει δύναμη.... όταν την κρατάς στην αγκαλιά σου νιώθεις ανίκητος, άτρωτος, έτοιμος να κινήσεις γή και ουρανό προκειμένου να την προστατέψεις....

Εσύ, που είσαι γυναίκα... εκεί, μέσα στην αγκαλιά του... τη μια νιώθεις ένα αδύναμο πουλί που βρήκε τη φωλιά του και την άλλη νιώθεις δυνατή.... έτοιμη να αντέξεις τα πάντα!! για να τον κάνεις ευτυχισμένο!!!! Ω, ποσο δε μάλλον , όταν σου κρατά το χέρι! Όταν σου χαϊδεύει τα μαλλια!!! νιώθεις γυναίκα.... νιώθεις άνθρωπος!!!!

την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή.....

Ποια ομορφιά μπορεί να χωρέσει μόνο σε δυο μάτια, ποια ομορφιά μπορείς να τη δεις και να τη νιώσεις, αν δεν μπορεις να τη μοιραστείς.....

Κάποιος είπε: θελω να γίνεις τα μάτια μου!!!

θελω ότι βλέπεις να το βλέπω και εγω ....αλλά μέσα απο την ψυχή σου.... οι δύο ψυχές να γίνουν μία... οι αισθήσεις να μοιράζονται.... μεγαλείο.....

Αλίμονο σ'αυτούς που δεν δακρύσανε......

που δεν καταλάβανε ποτε τι σημαίνει να πονάς γιατί αγαπάς.... που δεν κατάλαβαν πως με το δάκρυ λιώνει ο πόνος.... καθαρίζει η ψυχή! το κλάμα και το δάκρυ είναι το καθαρτικό της ψυχής μας!!! χαρα σε αυτους που έχουν αγνή ψυχή και μπορουν ακόμα να κλαινε!!! χαρα σε αυτους που δεν έχει πετρώσει ακόμα η καρδιά τους! χαρα σε αυτους που έχουν ακόμα αισθήματα......

Τυχεροί και άξιοι είναι αυτοί που έχουν δυο χέρια να τους κρατάνε....

Τυχερός και άξιος είσαι εσύ που έχεις κάποιον να σου κρατά το χέρι... να  σε χαϊδεύει όταν πονάς... να σου χαμογελά όταν εσύ εισαι λυπημένος....να σε κοιτά στα μάτια όταν εσύ χάνεσαι!!! να σου λέει: είμαι εδώ, για σένα! δεν είσαι μόνος!!! 

Τυχερός και άξιος είσαι εσύ, που δε χρειάζεται να μιλήσεις για να σε καταλάβει.... δε χρειάζεται να εξηγήσεις..... μόνο να την κοιταξεις βαθιά μέσα στα μάτια και να της δείξεις ποσο την αγαπας!!!

Αγάπη σημαίνει κατανόηση, συμπαράστηση, συμπόνια,  να κοιμάσαι αγκαλιά και να μπερδεύονται τα ονειρά σας, να ξυπνάς και να νιώθεις την ανάσα του, να παιρνεις για πρωινό ένα φιλί του..... να κοιτάτε και οι δυο προς την ίδια κατεύθυνση..... να αγαπιέστε μεχρι τα βαθιά γεράματα...... 

Άξιος και τυχερός όποιος αγαπήσει και αγαπηθεί!!! 

Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας

Πηγαίνει η Κ. σε συνέντευξη για δουλειά γραφείου…. Σκέφτεται ότι πρέπει να είναι κατάλληλα ενδεδυμένη, που για αυτήν σημαίνει υφασμάτινο παντελόνι, πουκάμισο, σακάκι και ένα όχι πολύ ψηλό παπουτσάκι! ( άλλωστε αυτά διδάχτηκε στη σχολή της στο κεφάλαιο ένδυση στη συνέντευξη)

Αρχίζει η συνέντευξη με τον διευθυντή, ο οποίος δεν έχει ρίξει ούτε μια ματιά στο βιογραφικό της…… τα μάτια του είναι καρφωμένα στο μπούστο της, αν και η Κ το έχει κρύψει επιμελώς!!!

Ο διευθυντής αποφαίνεται ότι η Κ είναι κατάλληλη για την εργασία και την προσλαμβάνει! Και τότε αρχίζει το μαρτύριό της!

Η Κ συνεχίζει να ντύνεται ευπρεπώς στη δουλειά, αλλά ο διευθυντής από την πρώτη κιόλας μέρα την καλεί στο γραφείο του!

« Ακούστε κυρία Κ. εδώ εκτός από την εργασία του γραφείου που σας ανέθεσα, είστε και η βιτρίνα της επιχείρησης! Για αυτό θα σας παρακαλούσα να ντύνεστε πιο γυναικεία και…. Βαφτείτε και λίγο ….. πηγαίνετε και κανένα κομμωτήριο!!! Δε χάλασε ο κόσμος!! Σας βλέπει όλη η πελατεία μας!»

Τι να κάνει και η κοπέλα; Πήγε στο κομμωτήριο, φόρεσε ένα καθώς πρέπει φορεματάκι, ξέθαψε και τα καλλυντικά της και πήγε στη δουλειά την άλλη μέρα……

« τώρα μάλιστα!» λέει το αφεντικό, « ντύθηκες σαν γυναίκα! Μπράβο σου κορίτσι μου»

Να που περάσαμε από τον πληθυντικό στον ενικό……. Οι σειρήνες της Κ έχουν ανάψει και ουρλιάζουν αλλά ένεκα της κρίσης τι μπορεί να κάνει;

Οι μέρες περνούν, τίποτα δεν συμβαίνει…. Και η Κ αρχίζει να χαλαρώνει!!! Όχι για πολύ όμως!!! 

Την καλεί ο διευθυντής στο γραφείο και της λέει:« αύριο έρχονται οι Ρώσοι, θα τους παραθέσουμε γεύμα μετά την συνάντηση και θα ήθελα να με συνοδέψεις! Ξέρεις η δουλειά αυτή είναι το μέλλον του γραφείου μας γι΄αυτό θα φορέσεις κάτι πιο ….. γυναικείο!!!»

Παθαίνει ένα σοκ η Κ…. κοκκινίζει…. Πρασινίζει……

Ο διευθυντής, ακάθεκτος, συνεχίζει: « επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν ξέρω εάν έχεις κάτι της προκοπής να βάλεις, και επειδή θα μείνεις ως αργά μαζί μου σήμερα για να τελειώσουμε, πήρα το θάρρος να σου αγοράσω αυτά!» και της δίνει μια χαρτοσακούλα από επώνυμο μαγαζί, από το οποίο η Κ μόνο από έξω περνάει!

Η Κ… « ξέρετε……….. εεεε……….. κύριε Διευθυντά….. δεν μπορώ να το δεχτώ! Εεεε έχω και εγώ καλά ρούχα!!! Δεν….. δεν γίνεται!»

« Άκου να σου πω κορίτσι μου, ο κύριος Διευθυντής είμαι για τους άλλους! Όχι για σένα! Πάρε αυτό που σου έδωσα και όταν φύγουν οι υπόλοιποι φόρα το να δω αν σου πηγαίνει! Και αν το θες έτσι…. Είναι εντολή!!!......Είσαι ελεύθερη!»

Μετά από ένα τέτοιο σκηνικό καθένας από εμάς καταλαβαίνει τι θα επακολουθήσει! Αν υποκύψει η νεαρά, η επόμενη κίνηση θα είναι πρόσκληση σε ραντεβού και η επόμενη στάση θα είναι η κρεβατοκάμαρα ή ένα δωμάτιο ξενοδοχείου!!! Αν δεν υποκύψει…. Πιθανότατα θα χάσει τη δουλειά της!

Το παραπάνω περιστατικό ίσως από κάποιες αναγνώστριες να θεωρεί και πολύ πολιτισμένο! Υπάρχουν φορές που διευθυντικά στελέχη ή ο ίδιος ο εργοδότης γίνονται περισσότερο πιεστικοί και αρχίζουν και απλώνουν τα χεράκια τους με αποτέλεσμα ή να πετύχουν το σκοπό τους ( μια ερωμένη ακόμα) ή να αναγκαστεί η κάθε γυναίκα να εγκαταλείψει τη δουλειά της!!

Τι κάνεις όμως αν πρέπει να δουλέψεις, αν οι υποχρεώσεις σε πνίγουν και δεν έχεις το περιθώριο να χάσεις τη δουλειά; Δείτε τι έκανε η Κ και πάρτε ιδέες!

Η Κ, λοιπόν, αφού ξεπέρασε το αρχικό σοκ….. άρχισε να σκέφτεται για το πώς μπορεί να αντιδράσει… το μυαλό της πήρε φωτιά, αλλά τελικά τα κατάφερε και βρήκε τη λύση!

Μετά από μισή ώρα…………..

Χτυπάει την πόρτα του Διευθυντή….

« Ξέρετε κύριε Διευθυντά, ο μικρός μου ανέβασε πυρετό και πρέπει να πάω επειγόντως στον παιδικό να τον πάρω! Ο άντρας μου, δεν θα γυρίσει πριν τις τέσσερις και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο! Έχω τακτοποιήσει όλες μου τις δουλειές για την αυριανή συνάντηση και αν  δεν με χρειάζεστε άλλο θα φύγω!»

Μην μπορώντας να πει τίποτα άλλο ο Διευθυντής, της έδωσε άδεια…

Την άλλη μέρα παρουσιάστηκε στη συνάντηση με ένα κομψότατο ταγέρ, βάφτηκε, πήγε κομμωτήριο, έγινε κούκλα…. Αλλά τα ρούχα του δεν τα φόρεσε!!! Την είδε και βουρλίστηκε ο Διευθυντής!

Για το γεύμα μετά είχε την ίδια δικαιολογία με το άρρωστο παιδί της, εξήγησε και στους ρώσους την κατάσταση και  μόλις τελείωσε το μίτιγκ έφυγε και αυτή!

Την επομένη πήγε νωρίς στη δουλειά…. Έχοντας μαζί της τη χαρτοσακούλα…. Μπήκε στο γραφείο του Διευθυντή και την άφησε δίπλα από το γραφείο του, έτσι ώστε  μόνο αυτός να την δει!

Μέσα στη σακούλα υπήρχαν όλα τα «δώρα» του, από μια πανάκριβη τουαλέτα μέχρι καυτά εσώρουχα!!! Αλλά υπήρχε και ένα μπιλιετάκι γραμμένο από την ίδια την Κ που έγραφε: « αν είναι να γίνω π……να, θα γίνω για πολλά λεφτά!!!!»

Αυτό ήταν! Ο τύπος πήρε το μήνυμα και δεν την ξαναενόχλησε από τότε! Και η Κ συνέχισε να κάνει τη δουλειά της προσποιούμενη ότι το περιστατικό δεν συνέβει ποτέ!

Βέβαια θα μπορούσε ο τύπος να μην καταλάβαινε από τέτοια, αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι να βάζεις τον κάθε ανόητο στη θέση του!! Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει, αλλά μην υποκύπτετε ποτέ εκτός και αν το θέλετε!!! Από εσάς εξαρτάται αν θα κάνετε καριέρα με την αξία σας ή με την « βοήθεια» κάποιου!! Το θέμα είναι τι προτεραιότητες και τι αξίες έχει κάθε μια από εμάς! Άλλωστε είμαστε γυναίκες και ξέρουμε καλύτερα από τους άντρες ποια είναι η δύναμή μας!! Πάντα υπάρχει ένας τρόπος να προφυλάξουμε τον εαυτό μας και την αξιοπρέπειά μας! Είτε αυτός ο τρόπος είναι πολιτισμένος είτε είναι ένα κλασέρ γεμάτο με έγγραφα στο κεφάλι κάποιου!!! Από εμάς εξαρτάται!!!

Ο παράγοντας τύχη στη ζωή μας

Ακούς κάποιους να σου λένε: ¨ πιάσε τη ζωή απο τα κέρατα και οδήγησέ την εκεί όπου θέλεις εσύ! “ ή “ δεν υπάρχει παράγοντας τύχη στη ζωή μας, όλα είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας” .

Απο την άλλη μεριά, είναι οι μοιρολάτρες! Δεν κάνουν τίποτα άλλο απο τα να εύχονται και να προσεύχονται στη θεά τύχη και περιμένουν να τους χαμογελάσει.... και άμα τους έρθει κάτι άσχημο στη ζωή τους παραμένουν κολλημένοι στο γεγονός και μεμψιμοιρούν.

Ποιο το σωστό και ποιο το λάθος;

Είναι όλα στη ζωή μας θέμα επιλογών; είναι όλα αποτελέσματα των πραξεών μας; ή υπάρχει και το τυχαίο γεγονός; για κάποιους η μοίρα, για άλλους δοκιμασίες απο το Θεό; και δεν αναφερομαι μόνο στα κακώς κείμενα! Υπάρχουν γεγονότα στη ζωή μας τα οποία αλλάζουν την πορεία της προς μια όμορφη κατεύθυνση..... υπάρχουν άνθρωποι που μπήκαν στη ζωή μας με έναν τελείως απροσδόκητο τρόπο και άλλοι έγιναν σύντροφοι, άλλοι πολυ καλοί μας φίλοι ενώ κάποιοι άλλοι μας άνοιξαν τις πόρτες για μια επαγγελματική σταδιοδρομία.... πόσες φορές δεν σκεφτήκαμε: “ τι θα έκανα αν δεν είχε βρεθεί αυτος ο άνθρωπος τη δεδομένη στιγμή; “

Είναι θέμα τύχης; είναι θέμα επιλογής; ή μήπως είναι μείγμα και των δύο;

Ένα τυχαίο γεγονός μπορει να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τη ζωή σου.... απο εσένα εξαρτάται όμως πόσο θα το αφήσεις να σε επηρεάσει, και κατά πόσο θα αδράξεις την ευκαιρία να μετατρέψεις ένα δυσάρεστο γεγονός σε μια θετική προοπτική!

Κάποιοι θα βιαστούν να πουν: όλα καλα στη θεωρία αλλά στην πράξη τί γίνεται;

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι βράχοι στη θάλασσα είναι τόσο άγριοι και κοφτεροί; η απάντηση είναι: γιατί επάνω τους σκάνε πολλά κύματα, γιατί η μανία της θάλασσας εκτονώνεται σ΄αυτά! Πόσοι απο μάς δεν αναρωτηθήκαμε: “ γιατί σε μένα όλα; γιατί μου πάνε όλα στραβά;” ή ακόμα ένα κοινότυπο: “ τί αμαρτίες πληρώνω Θεέ μου;” πόσοι απο μας δεν αισθανθήκαμε σαν τον αποκρυμνο βράχο στην ακροθαλασσιά; να νιώσαμε τα κύματα της ζωής να σκάνε πάνω μας και κάθε μέρα να γινόμαστε όλο και πιο σκληροί;

Κάθε εμπειρία, καλή ή κακή, αφήνει πάνω μας το αποτύπωμά της! Οι εμπειρίες είναι που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας! Η εμπειρία ή ακόμα καλύτερα η πείρα, σου δίνει την ικανότητα να διαχειρίζεσαι με ψυχραιμία τις όποιες καταστάσεις! Όσο πιο δύσκολες είναι τόσο μεγαλύτερη ικανότητα πρέπει να αναπτύξεις.... οι ικανότητες όμως δεν είναι μόνο έμφυτες.... , οι περισσότερες καλλιεργούνται στην πορεία της ζωής.

Όσες περισσότερες δυσκολίες αντιμετωπίσεις στη ζωή σου, τόσο σκληρότερος γίνεσαι! Κάποιοι απο εμάς αποκτούν διορατικότητα και καποιοι άλλοι κηνισμό, άλλοι αυτοσαρκάζονται και άλλοι έχουν τη δύναμη ακόμα ..... να γελάνε με το νέο χαστούκι που μόλις έφαγαν! Είναι μεγαλείο; είναι προτέρημα ή κατάντια; να καταφέρνεις να γελάς με τα παθήματά σου;

Η ζωή είναι όμορφη.... αλλά είναι ένας δρόμος ανηφορικός με πέτρες και αγκάθια..... κάπου κάπου σε καμιά ξεχασμένη γωνιά υπάρχουν και τριαντάφυλλα.... απο εσένα εξαρτάται αν θα έχεις τη δύναμη και την ικανότητα να προσπερνάς με επιτυχία την κάθε πέτρα και να μετατρέψεις τα αγκάθια σε όμορφα λουλουδια!

Είναι γνωστό ότι στην πορεία σου .... πέφτεις, σηκώνεσαι, ξαναπέφτεις γδέρνεσαι.... μπορεί κάποια στιγμή να βρεθείς και στον πάτο.... αλοιμονό σου όμως αν παραμείνεις εκεί! Το να βρεθείς στον πάτο κάποια στιγμή είναι μια εμπειρία..... όταν βγείς απο εκεί όμως θα γυρνάς, κάθε φορά που θα βρίσκεις μπροστά σου ένα εμπόδιο, και θα λες: εγω κατάφερα να βγω απο τον πάτο της θάλασσας!! δεν με φοβίζει τίποτα πια!

Όλα είναι θέμα οπτικής: κάποιοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και κάποιοι άλλοι μισοάδειο!! το ποτήρι παραμένει αντικειμενικά μισό! Εσύ απο ποια μεριά θέλεις να το δεις;

Ο παράγοντας τύχη παιζει το ρόλο του στη ζωή σου, είναι κάποιες καταστάσεις που απλά δεν μπορείς εσύ να τις προβλέψεις ή να ελέγξεις, αλλά μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις με εποικοδομητικό τρόπο για να αποφύγεις παρόμοια περιστατικά στο μέλλον, που σημαίνει να διδαχθείς απο αυτές!!!

Μια εμπειρία ακόμα λοιπόν!!!!!!

Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν.....

Γεννιέται το παιδί σου… μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής σου! Είναι τόσο μικρό, τόσο εύθραυστο, τόσο απόλυτα εξαρτημένο από σένα! Και εσύ, όταν σε κοιτά…. Νιώθεις σαν ένα μικρός θεός…. Νιώθεις απόλυτα υπεύθυνος απέναντί του και ναι! Ορκίζεσαι ότι δεν θα αφήσεις κανέναν να το πειράξει!!!

Τα χρόνια περνούν, το μωράκι γίνεται παιδάκι…. Πέφτει, σηκώνεται, κλαίει, γελάει…. Και εσύ καμαρώνεις για το δημιούργημά σου!!! Γίνεσαι χαζομαμά ή χαζομπαμπάς και ξεπερνάς κάθε όριο γελοιότητας όταν λέει τα πρώτα σπασμένα του λογάκια…..

Το παιδάκι σου πηγαίνει σχολείο! Και εσύ το καμαρώνεις! Μεγαλώνει, κοινωνικοποιείται, αποκτά φίλους…. Και εσύ πάντα εκεί! Να το συμβουλεύεις, να το νουθετείς…. Να προλαμβάνεις……

Το παιδί σου στην εφηβεία…. Δύσκολη εποχή…. Τα πρώτα φλερτάκια…. Τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα! Και εσύ εκεί…. Ένα βήμα πιο πίσω…. Στο παρασκήνιο πια…. Το παιδί σου μεγάλωσε και δεν είναι απόλυτα εξαρτημένο από σένα πια!!! Ο μικρός θεός πέθανε μέσα σου! Δεν σε αγκαλιάζει πια με το ίδιο πάθος…. Αν είναι και αγόρι… τραβιέται ακόμα πιο μακριά…. « ασε με βρε μάνα! Τι θες πια να με κάνεις βουτηρομπεμπέ; Μάνα! Μας βλέπουν οι φίλοι μου! Μη με κάνεις να ντρέπομαι! Μαμά!» . Εσύ τι να κάνεις; Αναγκάζεσαι να τραβηχτείς ακόμα πιο πίσω…. Μεταλλάσσεσαι σιγά και αργά από πρωταγωνιστής στο έργο της ζωής του, σε κομπάρσο!!! Μιλάς όλο και λιγότερο! Τα λόγια σου έχουν όλο και λιγότερη σημασία!

Το παιδί σου ενήλικας!!! Τώρα πλέον, ξημεροβραδιάζεσαι στα μπαλκόνια…. Περιμένοντας! Να δεις το κάποτε μικρό αγγελούδι σου να έρχεται σώο και αβλαβές από τη νυχτερινή έξοδό του! Και σκέφτεσαι: « κάποτε δεν κοιμόμουν γιατί έκλαιγες τις νύχτες, άλλοτε είχες πονάκια και άλλοτε πυρετό! Τώρα με έχει  πιάσει πυρετός για το που είσαι και τι κάνεις!!! Ποια χέρια σε αγγίζουν και πως!!» Και δος του να προσεύχεσαι και να κάνεις τάματα να γυρίσει καλά στο σπίτι!

Το παιδί σου φοιτητής ή φαντάρος! Περάσανε τα χρόνια φουκαριάρα!!! Γέρασες!!! Το παιδάκι σου φεύγει από το σπίτι! Φεύγει από την προστασία σου…. Το μικρό πουλί, εγκαταλείπει τη φωλιά σου και ανοίγει τα δικά του φτερά!! Το μόνο που μπορείς να κάνεις πια είναι να εύχεσαι και να προσεύχεσαι!!! « να ΄ναι το παιδί μου καλά!» τίποτα άλλο δεν μπορείς να κάνεις! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα πλέον να επεμβαίνεις στη ζωή του! Καμαρώνεις που μεγάλωσε…… αλλά σου λείπει! Σου λείπουν οι φωνές από το σπίτι! Μένεις μόνη πια….. μόνη ή με το σύντροφό σου σαν δυο μαγκούφηδες!! Και το σπίτι μοιάζει να είναι τόσο άδειο!!!! Όχι για πολύ όμως!!!

Το παιδί σου παντρεύεται!!! Ναι, ένας άλλος άνθρωπος  τώρα, έχει πιο πολύ αξία για εκείνο από ότι εσύ! Κάποιοι ίσως να νιώσουν ζήλεια, όλοι όμως θα νιώσουν μια κάποια ανησυχία! « φέρονται καλά στο παιδί μου; Το αγαπάνε; Το περιποιούνται; Είναι ευτυχισμένο το παιδί μου;» τώρα πια είσαι δέκα βήματα πιο πίσω στο έργο…. Έχεις περάσει στα καμαρίνια!!! Κάποιες φορές πληγώνεσαι μα κάποιες άλλες καμαρώνεις….

Και έρχεται κάποτε η στιγμή που το παιδάκι σου  γίνεται γονιός!!! Και τότε τα πάντα αλλάζουν! Έρχεται ένα τόσο δα μικρό αγγελάκι να αλλάξει όλες μα όλες τις ισορροπίες!!! Εσύ από χαζομαμά παίρνεις βαθμό και γίνεσαι μια τρελή, τρελή γιαγιά!!! Και το σπίτι σου ξαναγεμίζει με παιχνίδια, πάνες, μπιμπερό….. με τη μυρωδιά του μωρού!!! Εκτός του ότι αποκτάς ένα πολύ μεγάλο κίνητρο για ζωή και αγώνα, το μικρό σου εγγόνι είναι αυτό που σε κοιτάει με λατρεία τώρα, το παιδί σου – γονιός πλέον, αντιλαμβάνεται διαφορετικά την αξία και το ρόλο σου στη ζωή του! Ξαφνικά, μετά από χρόνια στα παρασκήνια… μπαίνεις ξανά στη σκηνή!!! Γίνεσαι ένας από τους πρωταγωνιστές και τότε νομίζω ότι έρχεται η ολοκλήρωση!!!

Κάθε ηλικία, κάθε φάση της ζωής μας έχει απίστευτη γλύκα! Αρκεί να είμαστε έτοιμοι να τη γευτούμε!!!!

Ύμνος στη ΜΑΝΑ!

Η μάνα εν κρύο νερό και σο ποτήρ και μπεν

Η μάνα να μη εινεται η μάνα να μη εν

Η μάνα εν το στηριγμα τη χαρας το κλαδί

Χωρις τη μανας την ευχη κανεις και λεπ χαϊρ

Η μάνα εν βραχος η μανα εν ραχι………..

( ελεύθερη μετάφραση)

Η μάνα είναι κρύο νερό και στο ποτήρι δεν μπαίνει

Η μάνα δεν γίνεται να μην υπάρχει

Η μάνα είναι το στήριγμα, της χαράς η βάση

Χωρίς της μάνας την ευχή κανείς δεν βλέπει προκοπή

Η μάνα είναι βράχος, η μάνα είναι πλαγιά…..

Ένα από τα πολυαγαπημένα μου τραγούδια, ένας ύμνος στη μάνα!!!!

Μάνα, μαμά, μανούλα, μητέρα….. με όποια λέξη και αν τη φωνάξεις το πρόσωπο είναι το ίδιο!

Είναι αυτή που σε κράτησε εννιά μήνες στην κοιλιά της, που σου έδωσε τροφή από την τροφή της και αέρα από τα πνευμόνια της….. εννιά μήνες έδωσε τα πάντα για να είσαι γερό μέσα της….. δεν θα μιλήσω για τον υπέρτατο αγώνα που έδωσε την ημέρα που εσύ αποφάσισες να γνωρίσεις τον κόσμο!!!

Είναι αυτή που υπάρχει σε κάθε σου παιδική ανάμνηση! Πότε να σε μαλώνει, πότε να σε αγαπά!.... τα ατελείωτα χάδια της, η μυρωδιά της…… η φωνή της….. που πάντα σε γαλήνευαν!!!

Είναι αυτή που με τις κομπρέσες, τα χάδια και την τεράστια υπομονή της, σε ανακούφιζε από τον πυρετό….. ακόμα και σήμερα, ενήλικας πια…. Όταν πονάς, « μάνα» φωνάζεις!!! Είχε έναν μαγικό τρόπο να κάνει τον πόνο να περνά, ένα μαγικό φιλί, λειτουργούσε ως φίλτρο και εξαφάνιζε τον πόνο!!!

Είναι αυτή που σου έμαθε τον κόσμο….. να τρως, να μιλάς, να περπατάς, να σκέφτεσαι …… είναι αυτή που έπλασε τον ψυχικό σου κόσμο, εν μέρει και τον χαρακτήρα σου! Αυτή που σου έδωσε τις αρχές και τις αξίες…… τα πιστεύω…… το κριτήριο λάθος ή σωστό……. είναι εκείνη που κάθε φορά που τσάκιζες τα γόνατα σου έτρεχε με τον πάγο και ένα χαμόγελο να διώξει τον πόνο, να σου δώσει το στήριγμα για να σηκωθείς και μια σπρωξιά για να πας παρακάτω!!!

Είναι εκείνη που σε έκανε αργότερα, ανεξάρτητο! Που σου έμαθε πώς να στέκεσαι μόνος στη ζωή, πώς να λύνεις τα προβλήματά σου, πώς να αξιολογείς τους γύρω σου!

Στην ηλικία της εφηβείας; Μια την κατηγορούσες και μια την έψαχνες, τη μια περίμενες με ανυπομονησία τη συμβουλή της και την άλλη βαριόσουν το ατελείωτο κήρυγμα της! τη μια είχες απόλυτη ανάγκη την αγκαλιά της και την άλλη την απωθούσες γιατί ένιωθες ότι δεν είσαι πια παιδί!!!

Ακόμα και σήμερα! Όλοι έχουμε ανάγκη τη στοργή και την αγάπη της, τη φροντίδα της!!! Το κανάκεμά της!!! Να νιώσουμε όλοι παιδιά έστω για μια τόσο δα στιγμούλα!! Γιατί για Εκείνην και μόνο για Εκείνην είμαστε ΠΑΝΤΑ παιδιά!!!

Μανούλα, μαμά, μητέρα, ΜΑΝΑ μου! Ότι είμαι σήμερα, το οφείλω σε σένα! Ότι καλό κατάφερα είναι έργο δικό σου! Σ΄ ευχαριστώ που δεν έπαψες ποτέ να με αγαπάς και να με στηρίζεις σε ότι και αν κάνω….. σωστό ή λάθος! Σ΄ ευχαριστώ που είσαι, ήσουν και θα είσαι ο βράχος που θα με στηρίζει!!!

Σήμερα, μανούλα πια.... αναγνωρίζω διπλά την αξία σου!! 

 

Απλά.....Ευχαριστώ!

Όταν ο τρίτος μπαινει στη σχέση

Διαβάζοντας μια ανάρτηση της κόρης μου, πήρα την ιδέα να πιάσω ένα μεγάλο θέμα! Η ανάρτηση είναι η ακόλουθη και την παραθέτω αυτούσια, θέλοντας να τιμήσω το συγγραφέα!

Οσο την γραφεις καποιος αλλος της τραβαει την προσοχη...οσο της προκαλεις προβληματα καποιος αλλος ειναι εκει να την ακουσει..οσο εχεις αλλες προτεραιοτητες καποιος αλλος βρισκει χρονο για εκεινη..οσο εσυ την κανεις να κλαιει καποιος αλλος την κανει να χαμογελα..οσο εσυ δεν εισαι σιγουρος αν την θες καποιος αλλος μολις το εχει συνειδητοποιησει..

Εγώ θα πρόσθετα: όταν σταματήσεις να την/τον αγαπάς και να το δείχνεις, όταν σταματήσεις να χαιδεύεις τα μαλλιά του αγαπημένου σου, όταν σταματήσεις να τον αγκαλιάζεις .... όταν σταματήσεις να τον ακούς, να του δίνεις τη δέουσα προσοχή..... όταν θα αφήσεις ένα κενό, μικρό ή μεγάλο.... έστω και μια χαραμάδα για να περάσει ο άλλος!!!

Αυτό, αγαπητοί μου, δε συμβαίνει μόνο στις ερωτικές σχέσεις, αλλά σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, είτε είναι μεταξύ γονιού και παιδιού, ειτε είναι μεταξύ φίλων, είτε μεταξύ παντρεμένων......

Εγω σήμερα, λέω να πιάσω το θέμα ερωτική σχέση στο σημείο που ακόμα είναι ερωτική, ακόμα και μέσα στο γάμο! Βαρύ το θέμα και μεγάλο, με πολλες πτυχές και οπτικές.... γι' αυτό οπλιστείτε με υπομονή, πάρτε βολική θέση και απολαύστε την ανάγνωση!

Εκεί που νομίζεις ότι είναι όλα καλα στη σχέση σου.... είσαι ευτυχισμένος... εντάξει δεν πετάς στα σύννεφα αλλα θεωρείς ότι η σχέση σου παει καλά και σε καλύπτει στο 80% και λίγο παραπάνω ή παρακάτω, αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι κατι.... κάτι στον αέρα μυρίζει διαφορετικά! Κάτι κοιτάγματα με τις ώρες στον καθρέφτη.... προφάσεις στο κρεβάτι ¨είμαι κουρασμένη ¨ ή το κλασσικό των γυναικών: έχω πονοκέφαλο!!! Μετά παρατηρείς ότι κάθε φορά που χτυπάει το κινητό τρέχει αλαφιασμένη να το σηκώσει, βλέπει το νούμερο και ταράζεται..... το μυρίζεις στην ατμόσφαιρα... και μετά έρχεται κοντά σου, προσποιούμενη ότι δε συνέβει τίποτα ή λέει ότι ήταν λάθος!!! ενώ εσύ την έχεις δει να βγαίνει στο μπαλκόνι..... να μιλάει χαμηλόφωνα και να κλεινει το τηλέφωνο λέγοντας: καλως! Θα το διευθετήσω!!! και άλλα τέτοια ωραία!!!

Κάτι μηνύματα περασμένα μεσάνυχτα.... ¨α, δεν ήταν τιποτα! Μια υπενθύμιση είχα βάλει, ο γιος της ξαδέρφης μου έχει γεννέθλια¨ και άλλες τέτοιες αηδίες άλλες φορές πρωτότυπες και άλλες όχι! Μα ότι και να σου λέει.... η γλώσσα του σώματος λέει άλλα.... και εσύ τα μυρίζεις και παγώνεις!!!!

Αφού συμβούν όλα αυτά τα ωραία, ο εγκέφαλός σου έχει πάρει φωτιά και αρχίσεις και σκέφτεσαι!!!

-Τι έχω κάνει λάθος; τί της λείπει; δεν την αγαπαω αρκετά; δεν της παίρνω δώρα; δεν της αφιερωνω όσο χρόνο χρειάζεται; με βαρέθηκε; τί θα κάνω; πως θα το χειριστώ; ναι κυρία μου μπορεί να κάνω το βλάκα αλλα δεν είμαι!! κάτι συμβαίνει, είμαι σίγουρος, αλλα το κακό είναι πως δεν ξέρω αν θέλω να μάθω! Και αμα μάθω τί θα κάνω; πως να ξαναχτίσω τη σχέση μας αν γκρεμιστεί η εμπιστοσύνη που σου έχω; ναι σε αγαπω, αλλα τι θα γίνει αν μάθω ότι έβαλες άλλον στην καρδιά σου;

Και τρωγεσαι εκεί μόνος σου και εκεινη ζει στον κόσμο της!!!!

Τότε υπάρχουν δύο ή ακόμα περισσότερες περιπτώσεις.

Αν εισαι ζηλιάρης, αρχίζει η ανακριση, η παρακολούθηση, το σκάλισμα του κινητού και άλλα τέτοια όμορφα πράγματα!! βέβαια απο την ανακριση δεν προκειται να βγάλεις και τίποτα!

- Ολα είναι στη φαντασία σου, σταμάτα να με καταπιέζεις, δεν τρέχει τίποτα σου λέω!! με πνίγεις!! μα, δεν μου έχεις καμιά εμπιστοσύνη;

Εκεί, αν είναι γυναίκα, θα την πιάσουν οι κλάψες, ενώ αν είναι άντρας.... θα πέσει κανένα καντήλι και μετά θα ακουσεις την πορτα να κλεινει με ένα τεράστιο μπαμ!! ίδιο με το μπαμ που έχει γίνει μέσα σου!

Απο την άλλη, αν δεν είσαι απο τη φύση σου ζηλιάρης και ανασφαλής, είναι καιρός να κάνεις την αυτοκριτική σου! Ίσως και ένα back up της σχεσης σου. Να δεις που είσασταν και πως, όταν ξεκινήσατε και πως είστε σήμερα, ποια είναι η προοδος , ποια τα θετικά σημεία και ποια τα αρνητικά!! ψάχνεις να βρεις τα λάθη σου.... αν έκανες ( που εδω που τα λέμε ουδεις αλάνθαστος) και πως μπορεις να τα διορθώσεις!! η κατάσταση ακόμη δεν είναι γνωστή και δεν ξέρεις την έκτασή της, επομένως μπορεί και να είναι αναστρέψιμη! Και συνεχίζεις να φορτώνεις τον εγκέφαλο με πληροφορίες..... το σκουλίκι άρχισε την επικίνδυνη δουλειά του και αν δεν το προλάβεις μπορει να κάνει μεγαλύτερη ζημιά απο ότι έκανε το περίεργο τηλεφώνημα που έγινε!!! προσοχή θέλει και ψυχραιμία!!!

και σκέφτεσαι...... γυρνάς με τις ώρες στο κρεβάτι σου, έχεις αϋπνίες και το σκουλίκι συνεχίζει τη δουλειά του.... ώσπου μετά απο πολλες ώρες σκέψεως, αυτοκριτικής και μπολικης αμπελοφιλοσοφίας, καταλήγεις στο εξής και της/του το λες:

- Σ΄αγαπάω! Και αυτό είναι το μόνο για το οποίο πια είμαι σίγουρος! σ΄αγαπάω και σε θέλω στη ζωή μου!! μετά απο πολλές ώρες σκέψεις έχω να σου πω αυτά και αλλα πολλα!!! έχω τη συνείδησή μου ήσυχη! Σου δίνω την ψυχή μου και κάνω τα ΠΑΝΤΑ, με τη δική μου ψυχοσύνθεση και δυναμικότητα για να είσαι ευτυχισμένη! Το πάντα, θα μου πεις είναι σχετικό, όμως εγω, καρδιά μου, αυτά μπορω να σου δωσω! Σου δίνω όλο μου το είναι, μα αν δεν σου είναι αρκετό είσαι ελεύθερη να φύγεις! Ένα πουλί πρεπει να το αφήνεις παντα ελευθερο αν πετάξει και γυρίσει είναι δικό σου, αν όχι δεν ήταν ποτε! Είσαι ελευθερος άνθρωπος και μπορεις να κάνεις τις επιλογές σου, οπως και εγω άλλωστε! Η δική μου επιλογή είναι να είμαι δίπλα σου και να σε αγαπώ! 

Δεν μπορω να παιζω δίπλα σου τον αστυνόμο Σαϊνι και να παρακολουθώ την κάθε σου κίνηση! δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου να ψάξω το κινητό σου! Δεν θέλω να σου αποδείξω τίποτα! Καταλαβαίνω περισσότερα απο όσα θέλεις να μου πεις και κάποιες φορές ίσως να μην καταφέρνω να είμαι παρόν σε όλες σου τις ανάγκες, μπορεί να μην έχω καταφέρει να καλύψω τις φιλοδοξίες σου ή και να εκπληρώσω όλα σου τα όνειρα!

Θεωρώ ότι στέκομαι επάξια δίπλα σου, ναι, μπορει να ακούγεται εγωιστικό, μα εγώ έτσι αισθάνομαι! Δεν νιώθω καμία ανασφάλεια και κανένα κομπλεξ κατωτερότητας!!! Ζηλεύω μόνο αυτόν που κατάφερε να σου δώσει κάτι παραπάνω απο μένα και ναι ζηλεύω που του δίνεις τη σκέψη και την καρδιά σου!

Δεν θα πάψω ποτε να σε διεκδικώ, γιατί δεν σε θεωρώ δεδομένη, μην κάνεις όμως το λάθος να με θεωρήσεις εσύ, ως δεδομένο!!!

Σου απλώνω το χέρι μου...... να συνεχίσουμε παρέα, αυτο που αρχίσαμε και να το κάνουμε ακόμα πιο ομορφο!!! όμως, για να εκπληρώσω τα ονειρά σου θα πρέπει να τα ξέρω, όπως και το τι ζητάς απο μενα τελικά!!! έχω τη διάθεση να προσπαθήσω, τουλάχιστον, να ανταποκριθώ στα θέλω σου και στις φιλοδοξίες σου, αν έχεις και εσύ τη διάθεση να με αφήσεις! δεν θέλω άλλες ερωτήσεις, δεν θέλω εξηγήσεις!!! 

Σου απλώνω το χέρι ..... περιμένω με αγάπη το δικό σου!

Αν καταφέρεις να της πεις όλα αυτά, παραμερίζοντας τον πληγωμένο εγωισμό σου, ίσως καταφέρεις να την βάλεις και αυτήν στη διαδικασία της αυτοκριτικής, ίσως, λέω ίσως, να προλάβεις το κακο και να το ξεριζώσεις, πριν προλάβει να ανοιξει κλαδιά!!! 
 

Ειλικρινά σου το εύχομαι! Είναι κρίμα, οι άνθρωποι να εκτιμούν κάτι που είχαν μόλις το χάσουν!!!